رابطه بینامتنی حکمت شاعرانه صایب و نگارگری مکتب اصفهان

بیشتر تاریخ نگاران نگارگری مکتب اصفهان عصر صفوی به جدایی نگاره از کتاب آرایی و شعر روایی اشاره کرده اند و مطرح ساخته اند که دوگونه هنریِ نگارگری و شعر درصدد بوده اند که به عنوان گونه هنری مستقلی عمل کنند. محققان حوزه ادبیات به واژگان نگارگری در اشعار دوره مکتب اصفهان نظیر نگاره، قلم مو، رنگ، آب و رنگ، و دیگر عناصر و لوازم نگارگری پرداخته اند. این مقاله بر آن است تا به تعامل شعر و نگارگری در مکتب اصفهان بپردارد و اشتراک های یکسان همچون مضامین، معنی بیگانه، پارادوکس تصویری، اسلوب معادله، استعاره، ایهام، و مجاز را در هر دو گونه هنری شعر و نگارگری مطابقت دهد. مطالعه موردی این مقاله در خصوص قالب غزل و اشعار صایب تبریزی است.