تاملی در مفهوم قدر، نظریه بنیادی هنر، معماری و زیبایی در تمدن اسلامی

به دلیل اهمیت مباحث نظری هنر اسلامی، باید هرچه بیشتر، نظریه‌پردازی دقیق و منسجمی در باب هنر اسلامی و مبانی فکری و فلسفی آن صورت پذیرد. آنچه را مورخان و سنت‌گرایان و ناقدان در آثار خود آورده‌اند از تبیین همه مسایل هنر اسلامی برنیامده‌اند. چندی پیش کتابچه‌ای با عنوان «قدر، نظریه بنیادی هنر، معماری و زیبایی در تمدن اسلامی»به قلم دکتر حسن بلخاری قهی از سوی دبیرخانه هییت حمایت از کرسی‌های نظریه‌پردازی، نقد و مناظره به عنوان گزارش شانزدهمین جلسه کرسی‌های نظریه‌پردازی منتشر شد. اینجانب متن یاد شده را مطالعه کردم و نکاتی در آن یافتم که به نظر می‌رسد جای تامل و نقد داشته باشد. پیش‌تر خلاصه این بحث را در کتاب دیگری از ایشان با عنوان مبانی عرفانی هنر و معماری اسلامی دفتر دوّم کیمیای خیال دیده بودم. لذا، با نهایت احترام به نظریه‌پرداز یادشده، به منظور مشارکت در بحث و روشن‌تر شدن این موضوع، نقد و مطالب خود را در قالب نوشته زیر تقدیم می‌کنم و امیدوارم در صورت طرح نکته ناصواب از جانب نگارنده، صاحب‌نظران و دانش‌پژوهان یادآوری و اصلاح نمایند.