واکاوی نسبت میان انقلاب فصول تائوئیسم و میزانسن در سینمای چین با تاکید بر خانهٔ خنجرهای پَران (2004) ژانگ ییمو

ژانگ ییمو با تفکر عرفانی متاثر از تائوئیسم، با زبانی نمادین در بهره‌گیری از رنگ‌ها و طراحی صحنه، از آن به‌ عنوان چارچوبی نیرومند در سینه فیلیای خود برای بازگویی حماسه‌ها و تاریخ کشورش استفاده می‌کند. در جهان بحران‌زدۀ متاثر از فلسفۀ غربی،  او برای رسیدن به اهدافش از مفاهیم فلسفۀ شرقی تائو به نحوی کاربردی در میزانسن  سود می‌جوید. این پژوهشِ توصیفی–تحلیلی در پی تشخیص ویژگی‌های زیبایی‌شناسی فیلم‌های ژانگ در ژانر ووشیا  از منظر فلسفۀ لائوتزو است. افزون بر این، این ویژگی‌ها، در بحث‌های فرهنگی چین معاصر مورد بررسی قرار گرفته است. هدف اصلی، تحلیل انقلاب فصول تائویی و تاثیر آن بر میزانسن در آثار ووشیایِ ژانگ و شناخت مبانی هستی‌شناختی این هنرمند است. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که رویکرد سینمایی ژانگ همچون بستری است که حرکت و زمان و تصویر در آن با هم پیوند می‌خورند. این ارتباط به ما اجازه می‌دهد تا در مضامین تفکر سنتی بازاندیشی و  پویایی متقابل  پیوند تفکر تائوئیسم با پدیده‌های مدرنی مانند سینما را دریابیم.   

analyzing the relation between the revolution of taoism and mise-en-scène in chinese cinema with an emphasis on the house of flying daggers (2004) zhang yimou

zhang yimou was influenced by profound mystical thinking of taoism, with symbolic language in the colors and the design of the scene, he uses it as a powerful framework in his cinephilia to restate the epics and history of his country. in the crisis-stricken world influenced by western philosophy, he uses the concepts of tao’s eastern philosophy to achieve his goals in a practical way in the mise-en-scène of his films. this research is a descriptive – analytical method to distinguish the aesthetic characteristics of zhang’s films in the wuxia genre from the perspective of lao tzu’s philosophy, at the same time, it examines them in contemporary chinese cultural debates. the main objective has been to analyze the revolution of taoist seasons and its influence on the mise-en-scène in zhang’s wuxia works and to understand the thought and foundations of the artist’s ontology. thus, the research findings show that zhang’s cinematic thinking, as a field associated with movement and time and image, it allows us to rethink in the themes of traditional thinking and even recognize the interrelation dynamics of the link of taoist thinking with modern phenomena such as cinema.