پدیدارشناسی مکان و فضا در صحنه تئاتر با توجه به نظریات نوربرگ شولتز (مطالعه موردی کارگردانی نمایش اینشتین در ساحل رابرت ویلسون)

تئاتر و معماری از طریق مکان به خلق فضا و روح زندگی می‌پردازند و دارای ماهیت حرکت، زمان، ریتم، نور و رنگ هستند. فضا و زمان مهم‌ترین عناصر مشترک این دو هنر می‌باشند. کارگردانان و طراحان صحنه تئاتر در صورت استفاده ارگانیک از رابطه انسان و مکان در خلق فضا، می‌توانند به اجراهای بامعنا و دارای هویت دست یابند. پدیدارشناسی، به دلیل داشتن قابلیت شناخت رابطه انسان و مکان، می‌تواند دراین فرآیند موثر باشد. مقاله حاضر به بررسی تحلیلی مفهوم فضا در کارگردانی تئاتر و اجرا از دیدگاه کریستین نوربرگ شولتز می‌پردازد. مسئله اصلی این پژوهش ارزیابی شاخص‌های مفهومی و کاربردی مرتبط و بینا‌رشته‌ای معماری و تئاتر در اجرا است، بر این اساس به منظور دستیابی به هدف اصلی پژوهش با توجه به نظریات و دیدگاه‌های شولتز، اجرای اینشتین در ساحل به طراحی و کارگردانی رابرت ویلسون مورد تحلیل قرار گرفت. بدین سبب از طریق تحلیل دیدگاه‌های پدیدارشناسانه شولتز به ساختار موجود در شناخت فضا، به روش تحلیلی توصیفی سعی گردید به شاخص‌های ارزیابی فضا و ویژگی‌های آن در کارگردانی تئاتر دست یافت. نتایج تحقیق نشان می‌دهد برای بهبود ارتباط ارگانیک مخاطب و بازیگران با اجرا، از طریق رابطه انسان و مکان در خلق فضا، با رویکرد پدیدارشناسی می‌توان به صحنه تئاتر و اجرا هویت و معنا بخشید.

The phenomenology of place and Space in Theater stage According to Norberg Schulz Case study: Directing of Elinstein on the Beach by Robert Wilson

Theater and architecture create space and the spirit of life through settings, and both possess the nature of movement, time, rhythm, light, and color. Space and time are the most important common elements of these two arts. Theater directors and designers can put on meaningful and identity based performances if they make organic use of the humanspace relationship in creating space. Phenomenology, due to its ability to recognize the relationship between man and the setting, could be effective in this process. This article analyzes the concept of space in theater directing and performance from the perspective of Christian Norberg Schulz. The main issue of this interdisciplinary research is the evaluation of related conceptual and practical indicators between architecture and theater. Thus, to achieve the main purpose of the research according to Schultz rsquo;s theories and viewpoints, ldquo;Einstein on the Beach rdquo; performance which was designed and directed by Robert Wilson was analyzed. Therefore, by analyzing Schultz rsquo;s phenomenological perspectives on the existing structure in space cognition, a descriptive analytical method was used to achieve the criteria for evaluating space and its characteristics in theater directing. The results show that to improve the organic relationship between the audiences and the actors with the performance, phenomenological approach can be given identity and meaning to the theater scene and performance through the relationship between man and the setting in the creation of space.