تحلیل مفهوم زمان در پرفورمنس آرت بر اساس نظریات ژیل دلوز

دلوز هنر را مجموعه‌ای از درک‌ها و تاثیرها می‌داند که هدف‌شان رهایی مخاطب است از کلیشه‌ها. پرفورمنس‌آرت نیز با رویکردش به مسائل اجتماعی در صدد بر هم زدن کلیشه‌هاست. اما هدف این مقاله پرداختن به مفهوم زمان به‌عنوان مولفه‌ای اساسی در آثار پرفورمنس‌آرت است برای پاسخ به این پرسش: چه قابلیتی در رویکرد هنرمند به این مولفه برای بیان مسائل اجتماعی نهفته است؟در این پژوهش کیفی که به روشی توصیفی تحلیلی انجام یافته مشخص گردید، دلوز با تاثیر از اندیشه برگسون زمان را امری کیفی و دیرند را زمان حقیقی می‌داند که در شدن مدام است. با تحلیل آثار شناخته‌شده پرفورمنس‌آرت که بر مولفه زمان تاکید داشته‌اند، به این نتیجه رسیدیم که هنرمند با قاب‌بندی اثرش مخاطب را متوجه دیرند و امر گشوده حیات ساخته و از این طریق او را به بازاندیشی در امور استعلایی برساخته توسط رژیم‌های حقیقت حاکم بر اجتماع فرا می‌خواند.

The Analysis of The Concept of Time in Performance-Art based on Gilles Deleuze’s Ideas

Art in Deleuze rsquo;s ideas is a block of percepts and affects that is made in order to make audiences free from clich eacute;s. Performanceart works rsquo; approach to social matters are to disarrange clich eacute;s, too. The aim of this paper is to analyze ldquo;Time rdquo; as an essential component in performanceart works to answer to this question: What potential is in artists rsquo; approach to this component for expressing social matters? This qualitative research uses descriptiveanalytical method and to elaborate Deleuze recognizes time as a qualitative component and he claims duration as true meaning of time that is in uninterrupted becoming. Then, by analyzing wellknown performanceart works which emphasize on time, we found: artists, by framing their work, make audiences pay attention to duration and open hole of life and in result of it invite them for rethinking about all kinds of transcendentality which are maden by regimes of truth that govern the society.