بیان هنری در ساخت غزل سعدی

آیا ظاهر ادبیات امری زیبا است؟ اگر این‌گونه هست، چه عواملی در پدیداری این »امر زیبا « و آفرینش جلوه‌ها و بیان هنری آن دست دارند؟ معلوم است که راه درک زیبایی در آثار ادبی به ویژه شعر، دانش زبانی است اعم از صرف، نحو، آوا و معنا. هم از این‌رو است که در آثار ادبی زبان‌های سطح نخست گیتی، زیبایی‌شناختی و تحلیل زیبایی، روش‌مند، ابزارور و آسان‌یافت است. این نوشته، با کاوش ساختاری برش‌هایی از متن غزل سعدی، تلقی زیبایی‌شناسی و بیان هنری آن‌را با نگاه به دو عنصر دستوری حروف ربط و اضافه بررسی می‌کند تا نشان دهد که ساختمان زبانی، چگونه به بیان هنری و آفرینش زیبایی می‌انجامد. شاید بتوان گفت دست‌آورد این مقاله، اثبات این نکته است که درک زیبایی‌های آثار ادبی و کاربست پیام‌های جهانی آن در زندگی مردم، بدون معرفت زبانی و هنری، دشوار و یا ناشدنی است.

Artistic Expression in the Making of Sa’di’s Sonnet

Is literature aesthetic in its form? If it is, what causes this beauty, creates this appeal and results in this artistic expression? Understanding the aesthetics of literature, poetry in particular, is made possible through the understanding of grammar (morphology, syntax, phonetics and semantics). Consequently, in the literary canon of the world, aesthetics are methodical, systematic and accessible. The present paper, evaluates the aesthetic and artistic expressions in the works of Sa rsquo;adi through analyzing its prepositions and conjunctions, and tries to demonstrate how the structural analysis of a literary work, can facilitate understanding it. This research sets to demonstrate that understanding the aesthetics of Persian literature, and grasping the application of its universal themes cannot be possible without the help of linguistic tools.