بررسی زمان و مکان در نگاره های شاهنامه بایسنقری، با رویکرد پدیدارشناسانه
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
عرب‌زاده جمال ,پیوندی پرهام
|
|
منبع
|
كيمياي هنر - 1397 - دوره : 7 - شماره : 26 - صفحه:71 -84
|
|
چکیده
|
در این پژوهش، مبنای مطالعه نگاره های شاهنامه بایسنقری (833ه ق) بر دو مولفه اساسی زمان و مکان است. به طوری که با بررسی شیوه بازنمایی و حضور این دو پدیدار هم زاد و درهم تنیده در این نگاره ها، راهی به جهانِ آن ها گشوده شود؛ همان جهانی که در آگاهی و ادراک شخص هنرمند، و سپس مخاطب، پدیدار می شود، نه جهانی فی نفسه و در خود. به همین سبب در این جا رویکرد پدیدارشناسانه، که اساسش بر کارکردهای آگاهی است، به کار گرفته شده؛ تا از طریق آن سازوکار آگاهی و ادراک هنرمند در مواجهه با پدیدارهای زمان و مکان و تاثیر آن در آفرینش او دریافته شود. هم زمانی اوقات مختلف در یک تصویر، هم زمانی نمایش درون و برون و نبود پرسپکتیو نقطه ای، اصلی ترین خصیصه های زمانی و مکانی بررسی شده در این مقاله است. در نهایت، نتیجه ای که بنا بر مطالب این پژوهش حاصل گردیده، چنین می نماید که ماهیت زمان و مکانِ این تصاویر همیشه آسمانی و مثالی نیست، بلکه گاه بسیار آشنا و این جهانی اند، و سر چشمه آ ن ها، یکسر در طبیعت و حقیقت آگاهی هنرمند بوده است.
|
|
کلیدواژه
|
ادراک، پدیدارشناسی، زمان، شاهنامه بایسنقری، مکان
|
|
آدرس
|
دانشگاه هنر تهران, دانشکدۀ هنرهای تجسمی, ایران, دانشگاه هنر تهران, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
parhampeyvandi@gmail.com
|
|
|
|
|
|
|