تاثیر جهانی ‌شدن بر امید به زندگی در ایران

هدف اصلی این مقاله بررسی اثر غیرخطی جهانی شدن بر امید به زندگی در ایران طی سال های 1393-1358 است. به این منظور از مدل رگرسیون انتقال ملایم (str) استفاده شده است. نتایج حاصل از برآورد مدل str، ضمن تایید تاثیر غیرخطی جهانی شدن بر امید به زندگی، نشان داده که جهانی شدن در قالب یک ساختار دو رژیمی با مقدار آستانه ای حدود 26/38 درصد، بر امید به زندگی اثر مثبت گذاشته است؛ به گونه ای که شدت این اثرگذاری مثبت با عبور از سطح آستانه و وارد شدن به رژیم دوم افزایش می یابد. بر این اساس می توان گفت که جهانی شدن نقش مهمی در افزایش امید به زندگی در ایران دارد.