بررسی نقش سیاست‌های دولت در بهره‌برداری از فرصت‌های کارآفرینانه

در مورد تعریف کارآفرینی دیدگاه های مختلفی وجود دارد. شین و ونکاتارامان کارآفرینی را به صورت کشف، ارزیابی و بهره برداری از فرصت ها معرفی می نمایند، و شومپیتر معتقد است که کارآفرینی تخریب خلاق و نوآوری در امور جاری است. اما اکثر دانشمندان حوزه کارآفرینی اتفاق نظر دارند که کارآفرینی عامل اصلی توسعه اقتصادی محسوب می گردد. در سال های اخیر با رشد مطالعات در حوزه پژوهش کارآفرینی، توسعه کارآفرینی به یکی از عوامل شناخته شده در پویایی محیط کسب وکار و توسعه اقتصادی کشورها تبدیل شده است. ایران در طی سالیان اخیر در شرایط تحریم، خود را در وضعیت خودکفایی و کشف و ارزیابی و بهره برداری از فرصت های داخلی قرارداده و هم اکنون با از بین رفتن تحریم های بین المللی فرصت های بیشتری در راستای توسعه کارآفرینی پیش روی کارآفرینان قرار خواهدگرفت. تاکید مقاله حاضر بر ارائه چارچوبی مفهومی در جهت مشخص کردن نقش سیاست های دولت در بهره برداری از فرصت های کارآفرینانه و تسهیل فعالیت های کارآفرینانه است. این تحقیق دارای ماهیت مروری بوده و از بررسی، تحلیل و جمع بندی اسناد، متون و مبانی نظری مربوطه جهت ارائه چارچوب نظری بهره گرفته است. یافته ها حاکی از آن است که سیاست های دولتی می تواند در حوزه های مختلفی مانند اقتصادی، اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و یا آموزشی بر فرایند بهره برداری از فرصت های کارآفرینانه تاثیرگذار باشد.