خودشیفتگی مدیرعامل، ریسک اعتباری و نوآوری شرکتی

خودشیفتگی یک ویژگی و ساختار شخصیتی مطرح است که به‌ویژه در رهبران شرکت‌ها رایج بوده و تاثیر قابل‌توجهی بر قضاوت و تصمیم‌گیری‌های رهبران شرکت‌ها به‌ویژه بر میزان سرمایه‌گذاری در تحقیق و توسعه شرکت‌های تحت هدایت آن‌ها دارد. این مهم موجب این می‌گردد که نوآوری شرکت تحت‌الشعاع قرار بگیرد. در این تحقیق به بررسی تاثیر خودشیفتگی مدیران عامل بر نوآوری شرکتی و اثر تعدیل‌کنندگی ریسک اعتباری پرداخته‌شده است. با توجه به محدودیت‌های تحقیق، نمونه‌ای مشتمل بر 26 شرکت از صنعت دارو در بورس اوراق بهادار تهران طی دوره زمانی 1401-1389 و با استفاده از اطلاعات موجود در یادداشت‌های توضیحی پیوست صورت‌های مالی و گزارش‌های هیئت‌مدیره شرکت‌ گردآوری گردید. برای اندازه‌گیری متغیر خودشیفتگی از اندازه امضاء مدیران عامل و جهت سنجش نوآوری شرکت از میزان سرمایه‌گذاری در مخارج تحقیق و توسعه استفاده‌شده است. برای آزمون فرضیه‌ها، از داده‌های ترکیبی (با کنترل اثرهای سال) و الگوی رگرسیونی چندمتغیره استفاده گردید. نتایج بررسی نشان می‌دهد که خودشیفتگی مدیرعامل بر نوآوری شرکتی تاثیرگذار نیست. همچنین ریسک اعتباری نقش تعدیل‌کننده بین خودشیفتگی مدیرعامل و نوآوری شرکت را ایفا نمی‌کند. یافته‌های تحقیق، نظریه مربوط به خودشیفتگی مدیرعامل را گسترش می‌دهد و پیامدهای عملی مهمی برای تصمیمات سرمایه‌گذاری تحقیق و توسعه و انتخاب مدیران شرکت‌ها را دارد.

ceo narcissism, credit risk and corporate innovation

narcissism is a prominent personality trait, particularly common among corporate leaders, with a significant impact on their judgment and decision-making. this influence extends to the level of investment in research and development (r&d) within the companies they lead, potentially affecting corporate innovation. this study examines the impact of ceo narcissism on corporate innovation and the moderating effect of credit risk. given the research constraints, a sample of 26 pharmaceutical companies listed on the tehran stock exchange from 1389 to 1401 was analyzed. data were collected from explanatory notes attached to financial statements and board reports. ceo narcissism was measured using signature size, while corporate innovation was assessed through r&d expenditure. hypotheses were tested using panel data (with year effects controlled) and multivariate regression models. the results reveal that ceo narcissism does not affect corporate innovation. additionally, credit risk does not moderate the relationship between ceo narcissism and corporate innovation. these findings expand the theoretical understanding of ceo narcissism and offer practical implications for r&d investment decisions and the selection of corporate managers.