تحلیل فقهی «ترکیب سلف موازی و حواله» در «اوراق سلف موازی استاندارد»

یکی از ابزارهای مالی اسلامی که به نقدشوندگی قراردادهای سلف می‌افزاید، قراردادهای سلف موازی استاندارد است. طی سال‌های اخیر این ابزارها در برخی کشورهای اسلامی مورد استفاده قرار گرفته و به تازگی به بازار سرمایه ایران نیز معرفی شده است. این ابزار نخستین بار در نفت و فرآورده‌های نفتی و با هدف تامین مالی پروژه‌های نفتی پیشنهاد گردیده و به سلف نفتی مشهور است. مهم‌ترین اشکال قراردادهای سلف موازی استاندارد از لحاظ فقهی، عدم امکان حضور در بازار ثانویه است. کمیته فقهی سازمان بورس اوراق بهادار، برای رفع این مشکل، راه‌کار »ترکیب سلف موازی استاندارد « را پیشنهاد کرده است. این نوشتار کوشیده است به روش تحلیلی، با تشریح راه‌کار ذکر شده و همچنین مطالعه عقد حواله در کتب فقهی امامیه و اهل سنت، راه‌کار »ترکیب سلف موازی با حواله « را نقد و بررسی کند. تحقیق حاضر نشان می‌دهد این روش، قابلیت اجرا در سطح منطقه را ندارد، اما برای کاربرد داخلی می‌توان از آن استفاده کرد.

Jurisprudential analysis of

One Islamic financial instrument that adds to the liquidity of futures contracts is the standard parallel contract. In recent years, these tools have been used in some Islamic countries and have recently been introduced to the Iranian capital market. This tool is first proposed in petroleum and petroleum products with the aim of financing oil projects and is known for its oil futures. The most important form of parallel legal standard contracts in terms of jurisprudence is the inability to enter the secondary market. The Securities and Exchange Organizationchr('39')s Jurisprudence Committee has proposed a Standard Separate Composite Combination solution to address this issue. This article attempts to critique and analyze the method of combining selfalignment with hawala in an analytical way, by describing the mentioned solution and also studying the marriage contract in the jurisprudential books of the Imami and Sunni scholars. The present study suggests that this method does not have the ability to run on the surface of the region, but can be used for internal use.