مدل‌سازی عوامل موثر بر رشد اقتصادی در ایران: رویکرد مارکوف سوئیچینگ گارچ

رشد اقتصادی یکی از مهم ترین شاخص های اقتصاد کلان هر کشوری است که تداوم آن برای سالیان طولانی یکی از شروط لازم دستیابی به توسعه اقتصادی محسوب می شود. بدین منظور هدف از این مقاله مدل سازی عوامل موثر بر رشد اقتصادی ایران در بازه زمانی 1352-1393 با مدل مارکوف سوئیچینگ گارچ است. نتایج برآورد مدل نشان داده است که رشد اقتصادی دارای دو رژیم با میانگین بالا و پایین است و همچنین نوسانات رشد یا واریانس شرطی رشد نیز دارای دو رژیم بالا و پایین است. همچنین اندازه دولت تاثیری غیرخطی و آستانه ای بر رشد اقتصادی ایران داشته است و حد آستانه برآورد شده 22.5% بوده است. علاوه بر آن متغیرهای درجه باز بودن اقتصاد، رشد تشکیل سرمایه، سرمایه انسانی، شاخص توسعه مالی و نسبت درآمدهای نفتی به تولید ناخالص داخلی همگی تاثیری مثبت و معنی دار بر رشد اقتصادی کشور داشته اند. نهایتاً رشد جمعیت فعال تاثیری مثبت اما بی معنی بر رشد اقتصادی کشور داشته است.