انتخاب مناسب‌ترین روش هدفمندسازی یارانه‌ها با استفاده از روش تصمیم‌گیری چند معیاره فازی

یارانه یکی از ابزارهای مهم اقتصادی و سیاست های حمایتی دولت برای حمایت از اقشار آسیب پذیر است. ناکارآمدی در پرداخت یارانه ها جدای از این که بار هزینه ای سنگین بر دوش دولت ها می گذارد، عامل بی عدالتی نیز محسوب می شود. هدف از پرداخت یارانه ها برقراری عدالت اجتماعی، رفاه عمومی و توزیع عادلانه درآمدهاست. لذا ضرورت پرداخت یارانه ها و حمایت از گروه های آسیب پذیر امری بدیهی است؛ اما مسئله ای که باید مورد توجه قرار گیرد، چگونگی پرداخت یارانه ها است. چون مسائل تصمیم گیری بیش از هر مسئله دیگر وابسته به ذهن و دانش بشر می باشند، در این مقاله از مدل تصمیم گیری چند معیاره فازی جهت انتخاب مناسب ترین شیوه پرداخت یارانه ها استفاده شده است. نتایج مقاله نشان می دهد که مطلوبیت نظام یارانه نقدی با وجود معایبی که دارد از مطلوبیت نظام های یارانه ای کالایی، همگانی قیمت و کالابرگی بالاتر است. در این بین مطلوبیت نظام های کالایی و کالابرگی خیلی به هم نزدیک است ولی مطلوبیت نظام همگانی قیمت با اختلاف نسبتاً زیادی، پایین تر از سه گزینه دیگر قرار می گیرد.