کاربرد پیاده ‌سازی استاندارد بین‌المللی گزارشگری مالی شمارهٔ 13 در پیش‌ بینی تسهیلات غیرجاری و استاندارد بین‌المللی گزارشگری مالی شمارهٔ 9 در پیش ‌بینی سودآوری عملیاتی آتی بانک ‌ها

در این پژوهش، سودمندی ارزش منصفانه نسبت ‌به بهای تمام ‌شدهٔ تاریخی تسهیلات مالی در پیش‌ بینی تسهیلات غیرجاری در بانک‌های ایران موردبررسی قرار گرفت. همچنین در راستای تحکیم و تکمیل نتایج، سودمندی زیان اعتباری موردانتظار نسبت‌به زیان کاهش ارزش تحقق‌یافتهٔ انباشتهٔ تسهیلات مالی در پیش‌بینی سودآوری عملیاتی آتی بانک‌ها بررسی شد. فرضیه‌های پژوهش از طریق داده‌های تابلویی (پانل)، مدل پانل پویا و ایستا، و با استفاده از اطلاعات 14 بانک پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال‌های 1393-1400 موردآزمون قرار گرفت. نتایج فرضیهٔ اول پژوهش نشان می‌دهد که صرفاً ارزش منصفانهٔ تسهیلات مالی (درصد تغییرات) توانایی پیش ‌بینی تسهیلات غیرجاری را دارد. مطابق نتایج حاصل از آزمون فرضیهٔ دوم، توانایی زیان اعتباری موردانتظار در مقایسه با زیان کاهش ارزش تحقق‌یافتهٔ انباشته در پیش‌بینی سودآوری عملیاتی یک سال آتی بانک‌ها بیشتر است. نتایج حاصل از فرضیهٔ سوم پژوهش حاکی از آن است که صرفاً متغیر زیان اعتباری موردانتظار توانایی پیش‌بینی سودآوری عملیاتی دو سال آتی بانک‌ها را دارد.