بررسی آثار تسهیلات اعطایی بانک ‌ها در متغیرهای کلان اقتصادی

تسهیلات بانکی یکی از مهم‌ترین راه‌ های تامین ‌مالی بنگاه‌های اقتصادی در جهت افزایش تولید و اشتغال شناخته می‌شود، به‌ طوری‌ که نزدیک به 90 درصد از تامین‌مالی در کشور بانک‌محور است. با این‌حال، آثار تسهیلات بانکی در متغیرهای کلان اقتصادی، به‌واسطه ایجاد نقدینگی یا انحرافی که از تولید می‌تواند داشته باشد، بحث‌برانگیز است. ازاین‌رو، هدف این مطالعه بررسی آثار تسهیلات اعطایی بانک‌ها در متغیرهای کلان اقتصادی به کمک مدل خودهمبسته با وقفهٔ توزیعی (ardl) طی بازه زمانی 1357-1401 است. نتایج پژوهش نشان داد که اثر تسهیلات اعطایی در متغیرهای رشد اقتصادی، بدهی بخش غیردولتی به بانک‌ها، نقدینگی، و موجودی سرمایه مثبت و در بدهی بخش دولتی به بانک‌ها معنادار نیست. بنابراین با توجه به نتایج، ازآنجاکه هدف اصلی اعطای تسهیلات بانکی، تامین‌مالی بنگاه‌ها و واحدهای تولیدی در جهت افزایش رشد و اشتغال است، انتظار می‌رود اعطای تسهیلات به آثار مطلوبی در اقتصاد منتج شود. بااین‌حال، درصورتی‌که نظارت کافی بر روی نحوهٔ پرداخت و هزینه‌کرد آن نباشد، مطابق با یافته‌های پژوهش می‌تواند حجم پول و نقدینگی را افزایش دهد و بی‌ثباتی اقتصاد را در پی داشته باشد.