عوامل موثر در زیان بحران بانکی با تاکید بر چهارچوب‌های سیاستی

هدف این مطالعهٔ شناسایی عوامل موثر در زیان بحران بانکی به‌ویژه متغیرهای چهارچوب سیاستی برای 12 کشور نمونهٔ موردمطالعه طی دورهٔ زمانی 1980-2019 است. بدین منظور، با استخراج روند‌های پیش از بحران و پس از بحران برای gdp حقیقی کشورها، مقدار زیان در تولید برای سال بحرانی و سه سال بعد از آن محاسبه شد. سپس مدل تحقیق به دو صورت مدل پایه و مدل با درنظرگرفتن متغیرهای چهارچوب سیاستی، به روش شبه‌حداکثر راست‌نمایی پواسون (ppml) برآورد شد. نتایج برآورد مدل پایه نشان داد که متغیرهای gdp سرانهٔ حقیقی، تورم، نسبت اعتبارات بانکی به gdp تاثیر مثبت و معنا‌دار و متغیرهای درجهٔ بازبودن مالی و مخارج احتیاطی دولت تاثیر منفی و معنادار در مقدار زیان تولید ناشی از بحران بانکی دارند. همچنین نتایج برآورد مدل‌های مختلف با حضور هریک از متغیرهای قوانین مالی، رژیم‌های ارزی، استقلال، و محافظه‌کاری بانک مرکزی نشان داد که به‌جای اتخاذ سیاست‌های سخت‌گیرانه و انعطاف‌ناپذیر برای مدیریت بحران، استفاده از سیاست‌های منعطف‌تر مانند داشتن بودجه‌ای متوازن، انتخاب رژیم ارزی میخکوب نرم (رژیم ارزی میانی)، و داشتن بانک مرکزی با درجهٔ کمتری از استقلال و محافظه‌کاری برای مدیریت بحران بانکی و کاهش زیان‌های تولید ناشی از وقوع آن مناسب‌تر خواهد بود. 

the factors affecting on banking crisis loss with emphasis on policy frameworks

the main purpose of this study is to identify the determinants of banking crisis loss, the variables of policy framework especially, for 12 sample countries over the period 19802019. accordingly, we extracted precrisis and postcrisis trends from countries’ real gdps and then calculated output loss for the crisis year and three years afterwards. in the following, we used the poisson quasimaximum likelihood (ppml) method to estimate basic model and model by considering the variables related to the policy framework. our findings of basic model show the variables of real per capita gdp, inflation, bank credit to gdp ratio, have a significant positive effect and variables of financial openness and discretionary government spending have a significant negative effect on output loss related to banking crisis. also, our analysis of different models with the presence variables of fiscal rules, exchange rate regimes, central bank independence and conservatism reveals that using of more flexible policies instead of extremely restrictive policy frameworks, such as having a balanced budget, a soft peg regime (intermediate exchange regime) and a central bank with less degree of independence and conservatism, are suitable for managing and reducing output loss related to banking crisis.