برآورد شاخص کارایی سیاست پولی در یک اقتصاد منتخب: پاکستان

هدف نهایی سیاست پولی دستیابی به ثبات قیمت‌ها و رشد اقتصادی مطلوب با استفاده از ابزارهای سیاستی است. هدف این مقاله تعیین قاعدهٔ بهینهٔ پولی و سنجش و ارزیابی کارایی سیاست پولی در یک اقتصاد منتخب (پاکستان) با روش کنترل بهینه است تا بتوان با استفاده از نتایج این مطالعه، به گسترش این حوزه از اقتصاد و کاراترشدن سیاست‌های پولی در اقتصاد کشورهای درحال‌توسعه کمک کرد. در این راستا با استفاده از تکنیک برنامه‌ریزی پویا، تابع زیان سیاست‌گذار پولی با توجه به قید عرضه و تقاضای کل اقتصاد حداقل شده، سپس قاعدهٔ سیاست پولی بهینه استخراج می‌شود. در مقالهٔ حاضر، جهت بررسی شاخص کارایی سیاستی، یک دورهٔ زمانی بلندمدت در اقتصاد پاکستان از سال 1960 تا 2017 به دو دورهٔ 1960-1994 و 1995-2017 تقسیم شده است. پس از بهینه‌یابی و برآورد قاعدهٔ بهینهٔ پولی از محاسبهٔ شاخص کارایی سیاست پولی می‌توان نتیجه گرفت عملکرد اقتصاد کلان در دورهٔ دوم نسبت به دورهٔ اول در همهٔ سناریوها بدتر شده است؛ همچنین، تکانهٔ عرضه نیز در دورهٔ دوم نسبت به دورهٔ اول افزایش یافته، لیکن کارایی سیاستی در کلیهٔ سناریوها افزایش یافته است. در تحلیل کارایی سیاست پولی در پاکستان، باید به این نکته توجه کرد که سیاست پولی کاراتر قادر است تا حدی افزایش تکانه‌های اقتصادی را خنثی کند. به‌عبارت دیگر، زیان ناشی از عملکرد اقتصاد در صورت کارانبودن و عدم بهبود در سیاست پولی بیشتر خواهد بود.