بررسی و تبیین تاثیر عملکرد پلیس جامعه‌ محور بر احساس امنیت زنان(مورد مطالعه: کلانشهر تهران)

احساس امنیت زنان موضوع و مسئله پژوهش حاضر را تشکیل میدهد. در میان تجربه های مختلفی که ممکن است به دلیل داشتن نوع فیزیک بدنی و سایر شرایط خاص فرهنگی و اجتماعی برای زنان به وجود آید تجربه احساس ناامنی به طورکلی و ترس از مورد تجاوز و تهاجم واقع شدن به طورخاص از جدی ترین آنها است. پژوهش حاضر با هدف سنجش میزان احساس امنیت زنان و تعیین چگونگی تاثیر عملکرد پلیس جامعه محور بر آن انجام شده است. روش مورد استفاده در این پژوهش از نوع پیمایش بوده و جمعیت آماری این پژوهش را زنان 15 تا 64 ساله ساکن در خانوارهای معمولی سطح شهر تهران تشکیل میدهد که ازطریق فرمول کوکران حجم نمونه ای به تعداد 350 نفر تعیین و بر مبنای روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شده است. در تحلیل رابطه متغیرها و آزمون فرضیه های پژوهش از آزمون های همبستگی و همچنین تحلیل عاملی استفاده شده است. نتایج توصیفی پژوهش نشان میدهد که میزان احساس امنیت زنان در شهر تهران در سطح متوسط می باشد و براساس آمارهای استنباطی فرضیه های پژوهش مبنی بر تاثیر عملکرد پلیس جامعه محور بر احساس امنیت زنان تایید شد. بر اساس تحلیل همبستگی بین متغیرهای مستقل(عملکرد پلیس جامعه ‌محور با شاخص های عملکرد سامانه نظارت همگانی و پلیس محله) با متغیر وابسته (احساس امنیت زنان) در سطح اطمینان 95/0 رابطه ای معنادار و مثبت برقرار است. همبستگی احساس امنیت زنان با ترکیب خطی شرایط علی مذکور نیز معنادار میباشد. پیشنهادهای کاربردی نیز متناسب با نتایج و یافته ها در پایان پژوهش ارایه شده است.