بررسی میزان آسیب‌پذیری و انسداد معابر بعد از وقوع زلزله (مورد مطالعه: مراکز نیروی انتظامی شهر کرمان)

برخلاف دستیابی به فناوریهای عظیم در قرن گذشته زمینلرزه همچنان مهارنشدنی به نظر میرسد. وقتی زلزله‌ای رخمی‌دهد شهر بهصورت یک سیستم از آن تاثیرمیپذیرد و بهعبارتی عناصر شهری نهتنها خود از تکان زلزله و سایر آثار جانبی آن متاثر میشوند بلکه در عمل متقابل سیستمی سایر عناصر شهری را تحتتاثیر قرارمی‌دهند. یکی از مهمترین این عناصر شبکه معابر میباشد؛ معابری که با توجه به طول و عرضشان سبب انسداد مسیرها میشوند و ممکناست پس از وقوع زلزله اختلالاتی را در امدادرسانی و تخلیه اضطراری افراد ایجادنماید. به همین منظور در پژوهش حاضر به ارایه مدلی برای ارزیابی خسارات و آسیبپذیری معابر شهر کرمان پرداختیم. همچنین با توجه به موقعیت مراکز انتظامی میزان انسداد طولی و عرضی هر مرکز را به دست آوردهایم. روش تحقیق در این پژوهش، بر اساس روش و ماهیت توصیفی می‌باشد و بر اساس هدف نیز کاربردی است. جامعه آماری شامل تمامی خیابانهای اصلی و فرعی شهر کرمان میباشد. به منظور به دستآوردن مسیرهای مناسب نقشههای تهیهشده حاصل از gis شهر کرمان استفاده شدهاست. پس از انجام بررسیهای لازم و به دست آوردن نتایج حاصل از gis میزان انسداد طولی و عرضی هر کلانتری و میزان کارایی آنها پس از وقوع زلزله مشخصگردید. نتایج پژوهش حاکی از آن است که میزان انسداد طولی و عرضی هر کلانتری در هر منطقه متفاوت میباشد. بعضی از مراکز در انسداد بالا قراردارند به همین منظور میتوانند در امدادرسانی اختلالاتی را به وجود آورند.