بررسی نظام توزیع فضایی و تحلیل مکان‌گزینی کلانتری‌های شهر اهواز با استفاده از تحلیل سلسله- مراتب فازی(fahp)

کلانتریها و ایستگاههای پلیس بهعنوان پیشخوان نیروی انتظامی از ارکان مهم پیشگیری از جرم به شمار میآیند که بهطور مستقیم در تامین امنیت شهروندان دخیلهستند. دسترسی سریع و بهموقع به این مراکز در جوامع شهری اهمیت بسیاری دارد. هدف عمده این پژوهش چگونگی توزیع جغرافیایی و مکانیابی بهینه این مراکز با توجه به استانداردها و ضوابط علمی بودهاست. در این راستا با بهرهگیری از امکانات سامانه اطلاعات جغرافیایی و تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از تعیین شعاع استاندارد عملکردی هر کلانتری و درنهایت با بهرهگیری از شاخص همپوشانی برای مکانیابی بهینه فضاهای شهری بهمنظور احداث کلانتری در این شهر اقدام شدهاست. دادههای مکانی از نقشههای رقومی تهیه و دادههای توصیفی نیز با استفاده از آمار و پژوهشهای میدانی جمعآوری شدهاست. سپس، برای هریک از عوامل تاثیرگذار در مکانیابی کلانتریها لایههای مرتبط تهیه شدهاست و با توجه به میزان تاثیر هریک از معیارها و مقایسه‌های زوجی به روش تحلیل سلسلهمراتبی فازی وزن لایهها نیز محاسبه شد. درنهایت با بهرهگیری از نتایج حاصل از تلفیق لایههای اطلاعاتی اراضی شهر اهواز برای انتخاب مکان مناسب برای استقرار کلانتریها در 10دسته از بسیارزیاد تا بسیارکم تقسیمبندیشد. نتایج پژوهش گویای آن است که توزیع فعلی کلانتریها در منطقه موردمطالعه متناسب نبوده و بیشتر کلانتریها در قسمتهای مرکز شهر متمرکزهستند و نواحی حاشیهای شهر از وجود این مراکز بیبهرهاند.