تحلیل توزیع فضایی محل اسکان مجرمین درشهرمشهد با تاکید برمحدوده‌های حاشیه‌نشین

اسکان غیررسمی، که به موجب شهرنشینی شتابان در جهان معاصر بهوجود آمده است، نتیجه نابرابریهای اقتصادی-اجتماعی است که در سطح مناطق شکل گرفته و شهرها به ویژه کلان شهرهای کشور را با مشکلات فراوانی روبه رو ساخته است. شهر مشهد به عنوان یکی از کلان شهرهای کشور با پدیده اسکان غیررسمی مواجه است. شکل‎گیری مناطق اسکان غیررسمی در این شهر مشکلات فراوانی را برای مدیریت شهری فراهم کرده است. ویژگیهای ناهنجار کالبدی در کنار ویژگیهای اجتماعی حاکم بر این محدوده ها باعث شده تا این مناطق محل سکونت تعداد قابل توجهی از مجرمان شهر مشهد باشد. تحلیل عوامل موثر و جاذب سکونت در این مناطق از اهداف این مطالعه است. روش پژوهش توصیفی و تحلیلی با استفاده از مدل های زمین آماری است. در این نوشتار تحلیل توزیع فضایی مجرمان در شهر مشهد به لحاظ موقعیت سکونتی و اینکه این موضوع میتواند متاثر از چه عواملی باشد را مدنظر داشته است. در این راستا با استفاده از مدل های رگرسیون اقدام به تحلیل متغیر وابسته(مجرم نشینی) در سطح محله ها گردید. مدل‌های مورد استفاده شامل ols و gwr بود که به ترتیب ضرایب رگرسیونی آنها 68 و 74درصد محاسبه شد و توانایی بالاتر gwr را در مقایسه با رگرسیون معمولی ارایه کرد. در این مدلها متغیرهای مستقل مهاجرپذیری، بیسوادی و فضای سبز تاثیر معناداری بر روی مجرم نشینی داشته است که با تحلیل‌های بیشتری میتوان این فضاها را ناامن تر برای مجرمان و کاهش جذابیت های آن در انتخاب محله‌های سکونتی برای مجرمان نمود.