تبیین شاخص‌های امنیت‌ساز در میان اقوام ایران

ایران از روزگار کهن کشوری با ملتی متنوع از اقوام، فرهنگ‌ها، شیوه‌های زیست، مذهب و زبان‌های گوناگون و دارای پیوندهای عمیق تاریخی، فرهنگی و مذهبی در میان اجزای خود بوده است. این کلیت یکپارچه اما تحت تاثیر عوامل مختلف داخلی و خارجی با چالش‌هایی مواجه می‌شود؛ به‌گونه‌ای که در طول زمان گاه وحدت و همبستگی ملی آن دچار آسیب‌ها و تهدیداتی شده است. بنابراین مساله حفظ، تداوم و ارتقای همبستگی و وحدت ملی همواره به‌عنوان یک هدف راهبردی مورد توجه حکومت‌های ایران بوده است؛ مساله‌ای که همچنان اولویت خود را حفظ کرده است. همچنین، هر چند حضور اقوام و ایلات همواره در طول تاریخ ایران منجر به زایش و پویایی فرهنگ و تمدن کهن شده است؛ اما در عین حال، به‌دلیل برخی متغیرهای مهم و اثرگذار سیاسی، اجتماعی و اقتصادی در عرصه‌های داخلی و خارجی، شرایط و بسترهای بروز مشکلات و آسیب‌های امنیتی، در حوزه‌های قومی آماده و نمودار شده است. در ارتباط با مسایل امنیتی این رویکرد، پژوهشی صورت گرفته است. بنیاد پژوهش کنونی بر این پرسش نهاده شده که مهمترین عوامل امنیت‌ساز در میان اقوام ایران چیست؟ روش تحقیق این مطالعه از نوع پیمایشی و کیفی است و برای گردآوری اطلاعات آن از مطالعات کتابخانه‌ای و پرسشنامه‌ای استفاده شده است. نتایج حاصل از پژوهش نشان می‌دهد که توجه جدی به توسعه مناطق مرزی، تاکید بر دین مشترک و آیین‌های پیوندگر(مانند عید نوروز) و احترام به آداب و رسوم اقوام از مهمترین عوامل امنیت‌ساز محسوب می‌شوند.