ارزیابی میزان آگاهی عشایر از پدافند غیرعامل و تاثیر آن بر امنیت مرزها (نمونه موردی:جامعه عشایری شهرستان قصرشیرین،استان کرمانشاه)

در عصر حاضر یکی از راه‌های دفاع از امنیت مرزها، روی آوردن به پدافند غیرعامل و اجرای اصول و مبانی آن است. تمامی نهادها، سازمان‌ها، نیروها و حتی مردم عادی نیز می‌توانند در پدافند غیرعامل نقش موثری برعهده بگیرند. جامعه عشایری کشورمان نیز که یکی از سه جامعه شهری، روستایی و عشایری را تشکیل می‌دهد. از لحاظ عامل مهم موقعیت انسانی، آحاد افراد جامعه عشایری به دلیل نوع ساختار اجتماعی و عناصر تشکیل دهنده‌ی شخصیت فردی و اجتماعی، دارای ویژگی‌های منحصر به فردی می‌باشند و در تمام دوران حیات سیاسی و اجتماعی، آماده دفاع از دین، ملت و مملکت بوده‌اند. پدافند غیرعامل نه‌تنها می‌تواند سطح توانمندی عشایر مرزنشین را افزایش دهد، بلکه موجب افزایش امنیت وآگاهی در بین آن‌ها می‌شود. این پژوهش با هدف شناخت میزان آگاهی عشایر منطقه‌ی مورد مطالعه از پدافند غیرعامل و ارتباط آن با امنیت مرزی انجام گرفته است، روش مورد استفاده در این تحقیق، تحلیلی- توصیفی است. برای مطالعه‌ی دقیق موضوع پژوهش، افزون بر مطالعه اسنادی از روش کمی (پیمایشی و استفاده از نرم‌افزار spss ) و کیفی (مصاحبه) استفاده شده ‌است. براساس نتایج به‌دست آمده از این تحقیق، ملاحظه می‌شود که امروزه تهدیدات دشمن در خصوص کاهش آستانه تحمل مردم و کاهش پایداری ملی پیچیده‌تر شده‌ است و از این نظر، مهم‌ترین راهبرد آگاهی‌رسانی وآگاهی‌بخشی به مردم در مقابل روش‌ها و شیوه‌های دشمنان است. بنابراین برای مقابله با تهدیدهای جدید دشمنان باید سطح آگاهی مردم به خصوص جامعه عشایری که دارای ویژگی‌های خاصی در ابعاد انسانی، جغرافیایی، فرهنگی، اجتماعی وسیاسی می‌باشند، نسبت به این تهدیدها افزایش پیدا کند.