سنجش میزان احساس امنیت اجتماعی در فضاهای سبز عمومی موردپژوهی: پارک ملت تهران

احساس امنیت در فضاهای سبز شهری یکی از مهمترین شاخصهای کیفیت فضا محسوبمیشود. وجود امنیت اجتماعی موجبات پویایی اقتصادی-اجتماعی را فراهمخواهدساخت. برقراری امنیت اجتماعی در فضاهای سبز عمومی که افراد با پایگاهها و طبقات مختلف اقتصادی و اجتماعی در آن حضوردارند از الزامات اساسی جوامع محسوبمیشود. در همین راستا، نویسندگان با انتخاب پارک ملت، که دارای کارکرد منطقهای میباشد، میزان امنیت اجتماعی در آن را موردبررسی قراردادند. روش پژوهش بهصورت توصیفی-تحلیلی و از لحاظ هدف کاربردی میباشد. دادهها و اطلاعات به دو صورت کتابخانهای(اسناد فرادست) و میدانی(پرسشنامه) گردآوریشدهاست. حجم نمونه 100 نفر انتخاب گردیده و روش نمونه-گیری نیز بهصورت غیراحتمالی-اتفاقی میباشد. دادهها پس از واردشدن به نرم‌افزار spss با آزمونهای anova، t دونمونهای مستقل و همچنین آزمون پیرسون مورد تحلیل قرارگرفتهاند. نتایج پژوهش حاکی از آن است که شاخصهای پژوهش آزار لسانی با مقدار میانگین 2.78 بیشترین سهم را در کاهش امنیت در پارک ملت دارد. پس از آن بهترتیب شاخص آزار بصری با مقدار 2.74 و آزار فیزیکی با مقدار 2.26 باعث کاهش امنیت میباشند.همچنین عدمامنیت در میان زنان بیشتر از مردان است. در ادامه براساس آزمون پیرسون مشخصگردید که بین سن و عدمامنیت مقدار همبستگی 0.811- است. این امر گویای رابطه معکوس این دو متغیر است بهطوریکه با افزایش سن عدمامنیت کاهش و با کاهش سن امنیت نیز افزایشمییابد. مقدار همبستگی بین تحصیلات و عدم امنیت 0.867- است که در مقایسه با متغیر سن همبستگی بیشتری با متغیر عدمامنیت دارد. در ادامه نیز پیشنهادهایی بهمنظور افزایش امنیت اجتماعی در پارک ملت ارایهشدهاست.