بحران های شدید خشک سالی و پیامدهای انتظامی آن؛ مورد مطالعه: استان بوشهر

زمینه و هدف: کمبود آب و خشک‌سالی از بزرگ‌ترین چالش‌هایی است که توسعه کشاورزی کشور در آینده با آن مواجه خواهدبود. در دهه‌های اخیر تغییرات آب‌وهوایی (کاهش بارش)، جهش رشد جمعیت ایران (78) میلیون نفر و مصرف سرانه آب تجدیدپذیر، کشاورزی نادرست و نادیده گرفتن مزیت‌ها با توجه به وضعیت گرم‌وخشک کشور، مدیریت نادرست و عطش توسعه، منجر به بحران‌های شدید خشک‌سالی یا خشک‌سالی اجتماعی اقتصادی (ورشکستگی آبی) در ایران و در نتیجه پیامدهای زیان‌بار این فاجعه شده است. هدف پژوهش حاضر شناسایی و پهنه‌بندی خشک‌سالی در استان بوشهر طی دوره (1384-1393) و تحلیل پیامدهای انتظامی و آسیب‌های‌اجتماعی ناشی از آن است.روش: روش پژوهش توصیفی-تحلیلی و ماهیت آن کاربردی و گردآوری اطلاعات به‌صورت کتابخانه­ای است. در پژوهش از نمایه استاندارد بارش «اس‌پی‌آی» و تکنیک رتبه‌بندی «تاپسیس» برای تحلیل داده‌ها استفاده شده است.یافته‌ها: بیانگر این است که سال‌های (1388 و 1389) سال‌های پیک خشک‌سالی بوده که در سطح وسیع و با شدت زیاد تمام ایستگاه‌های منطقه را دربرگرفته است. در سال‌های بعدی نیز روند افزایشی خشک‌سالی تداوم داشته است. اگرچه در سال‌های قبل از (1388 و 1389) خشک‌سالی‌ها در سطح استان به‌صورت خشک‌سالی ضعیف رخ داده است.نتایج: نتایج پژوهش از طریق بررسی شاخص‌های مهاجرت، طلاق و... و ارتباط آن‌ها با بحران‌های خشک‌سالی در استان بوشهر طی دوره زمانی (1384-1393) نمایانگر رابطه معنادار و مثبت بین تمامی پارامترهای موردمطالعه با پدیده خشک‌سالی بوده است، به‌گونه‌ای که با افزایش روندهای خشک‌سالی، افزایش معناداری در تمامی شاخص‌ها دیده شد و حتی در آینده نزدیک شدت بحران خشک‌سالی، می‌تواند منجر به جنگ پنهان (جنگ آب) شود که هشداری بسیار جدی برای مردم و مدیران خواهدبود.