ارزیابی مولفه های موثر بر ارتقاء سرزندگی در معابرشهری با رویکرد کاهش جرم

زمینه و هدف: معابرشهری از گذشته تاکنون، یکی از مکان‌های اصلی تعاملات اجتماعی شهروندان بوده است. لازمه بقاء این فضاها، سرزندگی در سایه احساس‌امنیت است که به‌واسطه وقوع جرم، کیفیت خود را از دست می‌دهد و این امر باعث کاهش سطح رضایت‌مندی شهروندان، احساس ترس و پایین آمدن کیفیت‌زندگی اجتماعی شده است. تاثیرات عوامل موثر بر سرزندگی شهروندان در طراحی‌محیطی، با رویکرد «طراحی‌محیطی پیشگیرانه از جرم» تا حد زیادی می‌تواند کیفیت فضا و احساس‌امنیت را ارتقاء دهد که این مهم هدف اصلی این پژوهش است.روش پژوهش: پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت، توصیفی-تحلیلی بر مبنای تحلیل‌های آماری، به‌وسیله مطالعات کتابخانه‌ای، مشاهده و ابزار پرسشنامه محقق ساخت، در محدوده موردمطالعه است. پرسشنامه بر اساس (42) پرسش برای (320) پاسخ‌دهنده تنظیم شد. تحلیل، مبتنی بر تصاویر، مشاهده‌ها و تحلیل داده‌ها در نرم‌افزار «اس‌پی‌اس‌اس» است.یافته‌ها: در مقوله پیشگیری از جرم از طریق طراحی‌محیطی، شاخص مراقبت و نظارت طبیعی با میزان (0٫677) و در مقوله سرزندگی فضای شهری، شاخص پاکیزگی محدوده، فعالیت‌شبانه، تعلق و خاطره‌مکانی به ترتیب با میزان (0٫692)، (0٫698) و (0٫621) بیشترین تاثیر را داشته است.نتیجه‌گیری: مطابق با یافته‌ها، هرچه محیط پاکیزه‌تر، مراقبت و نظارت طبیعی بیشتر، تعلق و خاطره‌مکانی در محیط و فضا، افزایش‌یافته و نتیجتاً حضور شهروندان در آن مکان بیشتر خواهدبود. از سویی حضور مستمر و فعال افراد باعث سرزندگی‌فضا می‌شود و این سرزندگی با اعمال مراتب یادشده در طراحی‌محیطی به کاهش‌جرم و نهایتاً فضایی امن برای شهروندان منجر خواهد شد.