الگویابی مکانی فضایی جرم نزاع و درگیری در نواحی استان تهران

شرق تهران به‌واسطه قرار گرفتن در محدوده مواصلاتی شرق کشور از موقعیت خاصی برخوردار است که عواملی مانند اختلاف طبقاتی، مهاجرپذیری، توسعه ناموزون شهر و به وجود آمدن حاشیه‌نشینی و همچنین ناکارآمدی بافت‌های شهری، وجود فرهنگ‌های مختلف و چه‌بسا ناسازگاری، بیکاری و فقر، فخرگرایی، تعطیلی مشاغل و واحدهای اقتصادی و صنعتی و غیره سبب افزایش وقوع جرائم در آن محدوده شده است. برای کاهش و مقابله با وقوع جرائم، آگاهی از روند جرائم در سال‌های متوالی و مکان‌ها، اهمیت بالایی دارد. ازاین‌رو پژوهش حاضر باهدف الگویابی مکانی  فضایی جرم نزاع و درگیری استان تهران تدوین شده است. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش انجام، توصیفی - تحلیلی است. در این پژوهش نمونه آماری (14) شهرستان در محدوده فرماندهی‌های شرق، غرب و تهران بزرگ است و از داده‌ها و اطلاعات نزاع و درگیری مربوط به سال (1398) استفاده شده است. در تحلیل‌های فضایی با استفاده از مرکز متوسط و بیضی انحراف معیار، خودهمبستگی فضایی و درون‌یابی و هموارسازی در محیط نرم‌افزار سیستم اطلاعات جغرافیایی استفاده شد. نتایج پژوهش نشان‌داد که از بین شهرستان‌های موردمطالعه شهرستان تهران از نظر مقدار نزاع در گروه خیلی‌زیاد قرار گرفته است. شهرستان‌های شهریار، رباط‌کریم و قدس در گروه زیاد، شهرستان‌های ورامین، اسلامشهر، بهارستان و ملارد از نظر نزاع و درگیری در گروه متوسط و در گروه پایین شهرستان‌های فیروزکوه، دماوند، پردیس، پاکدشت، پیشوا و قرچک جای گرفته‌اند. تحلیل‌های بیضی انحراف معیار و مراکز متوسط جرم نیز به‌خوبی نشان‌دادند که مرکزیت همه جرائم در پهنه شهرستان تهران در حاشیه غربی قرار گرفته و جهات حرکت رفتارهای مجرمانه نیز بسته به جرم متفاوت است. در اکثر جرائم این جهت، شرقیغربی بوده و در مواردی نیز به شمال‌غربی و جنوب‌شرقی در تغییر بوده است. همچنین، خوشه‌بندی جرائم در سه خوشه (دسته) در محدوده مشخص‌شده نشان‌داد که حجم و تراکم در همه جرائم در پهنه شهرستان تهران (فرماندهی تهران بزرگ) جمع شده است و در اغلب سال‌ها محدوده شرق تهران در رتبه سوم و کمتر نسبت به دو فرماندهی دیگر قرار دارد.

sociological explanation of the effect of quality of life on the sense of social security (studied in the metropolis of Tehran.

Therefore, the present study has been compiled with the aim of spatial modeling of crime in Tehran province. This research is applied in terms of purpose and descriptiveanalytical in terms of method. In this statistical sample, 14 cities are in the area of ​​East, West and Greater Tehran Commands. In this study, data and information about conflict and conflict related to the year 1398 have been used. In spatial analysis using center and elliptical center of standard deviation, spatial autocorrelation and interpolation and smoothing in gis software environment were used. The results showed that among the studied cities, Tehran is in the group in terms of the amount of conflict. Shahriar, Robat Karim and Quds cities in large group, Varamin, Islamshahr, Baharestan and Mallard cities in terms of conflict in the middle group, Varamin, Islamshahr, Baharestan and Mallard cities in the lower group of Firoozkooh cities Damavand, Pardis, Pakdasht, Pishva and Qarchak are located. Elliptical analysis of standard deviation and average crime centers also showed well that the center of all crimes in the city of Tehran is located in the western margin and the directions of movement of criminal behaviors are different depending on the crime and in most crimes this direction is eastwest And in some cases it has changed to the northwest and southeast.