تحلیل فضایی جرائم نزاع و درگیری در شهر اهواز با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی

نزاع جمعی یکی از شاخص‌های مهم وجود خشونت در جامعه تلقی می‌شود که بین افراد به وقوع می‌پیوندد و از آن دسته جرائم اجتماعی است که نظم حاکم بر جامعه را مختل می‌کند و همواره مواجهه با آن مورد توجه متولیان نظم و امنیت اجتماعی بوده است. اهواز، از جمله شهرهایی است که با این بحران مواجه است. بدین منظور هدف اصلی پژوهش حاضر، تحلیل فضایی بزهکاری‌های شهری با تاکید بر جرائم نزاع دسته‌جمعی در شهر اهواز بوده است. روش این پژوهش، ترکیبی از روش‌های توصیفیتحلیلی است که با استفاده از آزمون‌های آماری و تحلیل‌های گرافیکی در محیط «جی­آی­اس» به تحلیل فضایی جرائم نزاع جمعی پرداخته و جامعه آماری آن، مجموع جرائم نزاع جمعی شهر اهواز در سال (1394) است که از مرکز آمار زندان سپیدار شهر اهواز گردآوری شده است. نتایج پژوهش نشان داد، چهار کانون اصلی جرائم نزاع جمعی در بافت مرکزی شهر وجود داشته که این کانون‌ها بر کانون‌های تراکم جمعیت در شهر اهواز منطبق بوده‌اند. از نظر تحصیلی، بالاترین نرخ جرائم درگیری‌جمعی در بین مجرمین با سطح تحصیلات راهنمایی و کمترین آن در سطح فوق‌لیسانس بوده است. توزیع جغرافیایی جرائم نزاع از مرکز شهر با جهت جنوب‌غربی شمال‌شرقی به محدوده وسیعی از شهر گسترش و بیشترین تمرکز جرائم در پهنه مرکزی توزیع یافته است؛ به‌طوری‌که با فاصله از مرکز شهر از فشردگی موقعیت مکانی جرم کاسته شده و در برخی از پهنه‌های حاشیه شهر، کمیتی از جرم ثبت نشده است. در نهایت محله‌های شلنگ‌آباد، حصیرآباد و کمپلو به‌عنوان محدوده‌های آسیب‌پذیر از نظر نرخ بالای جرائم نزاع جمعی شناسایی شدند.

Spatial analyzing of urban crime using Geographical information system(Case study: crimes of mass conflicts of Ahvaz City

For this purpose, the main purpose of this study was the spatial analysis of urban crimes with emphasis on the crimes of mass conflict in the city of Ahvaz. The research method is a combination of descriptiveanalytical methods and using statistical tests and graphical analysis in GIS environment, the spatial analysis of mass conflict crimes was performed. The statistical population of the study is the total crimes of mass conflict in Ahvaz in 2015. The research results showed; there were four main centers of mass crime in the central part of the city, which corresponded to the centers of population density in the city of Ahvaz. From an educational point of view, the highest crime rate of collective conflict among criminals was with the level of secondary education and the lowest was at the master’s level. Geographical distribution of conflict crimes from the city center in the southwestnortheast direction to a wide area of the city and the highest concentration of crimes distributed in the central area, so that, at a distance from the city center, the location of the crime scene has been reduced and in some suburbs, no amount of crime has been recorded. Finally, the neighborhoods of Shelangabad, Hasirabad and Kampolo were identified as vulnerable areas to high rates of mass conflict crimes.