دورنمای ساختار جمعیتی کشور در افق (1430) و تاثیر آن بر حوزه‌های دفاعی امنیتی

پژوهش حاضر با هدف تبیین دورنمای ساختار جمعیتی کشور در افق (1430) و تاثیر آن بر حوزه‌های دفاعی امنیتی، به بررسی روندهای جمعیتی تاثیرگذار در افق مورد نظر پرداخته است. نوع و روش این پژوهش توسعه‌ای کاربردی و رویکرد آن ترکیبی (کمی و کیفی) است. در بخش کیفی از پنل‌های خبرگی برای تحلیل روندهای جمعیتی و در بخش کمی از پرسشنامه محقق ساخته بهره‌گیری شد. جامعه آماری این پژوهش را خبرگان سازمان‌های نیروهای مسلح و مراکز علمی جمعیت شناختی تشکیل داده است. حجم نمونه انتخاب‌شده در بخش کیفی تعداد (20) نفر از خبرگان و در بخش کمی به‌صورت هدفمند از تعداد (100) نفر خبرگان در دسترس نظرخواهی شد. برای تجزیه‌وتحلیل اطلاعات از تحلیل روند، آماره‌های توصیفی و استنباطی استفاده‌شده است. روندهای نزولی نرخ رشد جمعیت و باروری، تراکم ناهمگون، افزایش سالخوردگی، افزایش مهاجرت، توسعه شهرنشینی، افزایش سن ازدواج و افزایش طلاق، به تغییرات اساسی در ساختار جمعیت ایران منجر شده و استمرار این روندها تا افق (1430) موجب تاثیرگذاری بر حوزه‌های دفاعی امنیتی خواهد شد. در یک رتبه‌بندی کلی با تجمیع تمامی مولفه‌های حوزه‌های شش‌گانه (اقتصادی، اجتماعی/فرهنگی، سیاسی، نظامی، زیست‌محیطی و علم و فناوری) به ترتیب، مولفه‌های تامین نیروی وظیفه، افزایش هزینه‌های تامین امنیت انتظامی و اجتماعی، تهدید تمامیت ارضی، تهدید امنیت منافع ملی و منابع اقتصادی و تامین نیروی پایور بیشترین تاثیرپذیری را از روندهای جمعیتی کشور دارند. درمجموع، سه روند متراکم سالخوردگی، تراکم ناهمگون و واگرایی هویت‌های قومیمذهبی تا افق (1430) بر حوزه‌های دفاعی امنیتی تاثیرگذار است.