راهکارهای ساماندهی و کاهش آسیب‌پذیری شریان‌های حیاتی با رویکرد مدیریت بحران (موردمطالعه: محور ارتباطی یزد – شیراز)

هدف از این پژوهش بررسی تاثیرگذاری اصول پدافند غیرعامل در ساماندهی مولفه‌های بحران‌ساز حمل‌ونقل جاده‌ای است. نوع پژوهش کاربردی و روش آن توصیفی- تحلیلی است. جهت تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از مدل‌سازی معادلات ساختاری و تحلیل مسیر و برای تدوین راهبردهای آمایشی مدیریت بحران در این مسیرها از برنامه‌ریزی راهبردی استفاده‌شده است. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد عدم توجه به اصل مکان‌یابی در دسترسی به خدمات و امکانات رفاهی بین جاده‌ای و عدم توجه به اصل پراکندگی مطلوب در ایجاد پارکینگ‌های کنار جاده‌ها اغلب عامل اصلی افزایش تصادفات جاده‌ای در طول محورهای مورد بررسی بوده‌اند. بررسی مولفه‌های مدیریت بحران نشان می‌دهد در مسیرهای موردمطالعه ضعف‌ها و قوت‌ها با ضرایب (8٫53) و (7٫41) بیشترین میزان را به خود اختصاص داده‌اند که در این زمینه راهبرد غلبه کردن با رویکردهای آمایشی مانند تجهیز و نصب علائم ایمنی، روشنایی و تجهیزات، شناسایی، اولویت‌بندی، کاهش نقاط و مقاطع پرحادثه و ایجاد پارکینگ‌های کنار جاده‌ای با رعایت فاصله استاندارد به‌ویژه در مسیرهای پرشیب می‌تواند به آمایش حمل‌ونقل جاده‌ای و کاهش ضعف‌ها و تهدیدات کمک کند.