تعیین عوامل موثر بر شکل‌گیری نزاع دسته‌جمعی در فضای شهری (مورد مطالعه: شهرستان مشکین‌شهر)

نزاع و درگیری به زدوخورد بین بیش از دو نفر یا گروه‌های اجتماعی اطلاق می‌شود. تاریخ جوامع بشری حاکی از ستیز و کشمکش اجتماعی بین گروه‌ها بر سر منابع کمیاب، توزیع ناعادلانه ثروت و وجود کینه‌های تاریخی و انتقام‌گیری از یکدیگر می‌باشد. آمارهای رسمی حاکی از افزایش میزان نزاع دسته‌جمعی در استان اردبیل به‌ویژه شهرستان مشکین‌شهر بوده و به این سبب، هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی عوامل موثر بر شکل‌گیری نزاع دسته‌جمعی در این شهرستان با استفاده از نظریه سرمایه اجتماعی، بی‌سازمانی اجتماعی، بوم‌شناسی شهری و آنومی اجتماعی است. روش پژوهش حاضر از نوع پیمایشی (کمی) بوده و با ابزار پرسشنامه بسته–پاسخ در قالب طیف لیکرت انجام‌گرفته است. حجم جامعه آماری برابر با 66000 نفر بوده که طبق فرمول کوکران، (384) نفر به‌طور تصادفی به‌عنوان حجم نمونه انتخاب‌شده و آلفای کرونباخ بالای (0/7) حاکی از روایی بین گویه‌هاست. با توجه به نرمال بودن متغیرها، از آزمون پارامتریک پیرسون برای سنجش روابط بین متغیرها استفاده شد.براین‌اساس، نتایج نشان می‌دهد که نزاع دسته‌جمعی در سطح بالا (42%)، متوسط (27%) و پایین برابر با (31%) بوده است. یافته‌های آزمونی حاکی از این است که میزان اعتقادات مذهبی با مقدار ضریب همبستگی (0/25)، اعتماد اجتماعی (0.35-)، میزان قانون‌گرایی (0/63-)، حاشیه‌نشینی (0/457)، میزان بیکاری (0/19)، طایفه‌گرایی (0/34) و بی‌سازمانی اجتماعی شهری (0/42-) با نزاع دسته‌جمعی رابطه معنی‌دار و متغیر بازدارندگی اجتماعی فاقد رابطه معنی‌داری بوده است.