فهم قرآن ‌در پرتو ‌نظم شبکه‌ای ‌یا فراخطی آن

بر اساس شواهد موجود، اطلاعاتی که ما از جریان تاریخی فهم قرآن داریم چیزی جز تفسیرهای متعدد و مختلف از کلام الهی نیست که در واقع بر مبنای قواعد رایج در عرف و نظم خطی و طولی حاکم بر متون بشری بروز یافته اند. تمرکز صرف بر این امر از یک سو، مخاطب قرآن را از واقعیت متن و نظم فراخطی و حلقوی آن دور ساخته؛ از سوی دیگر، سبب پیدایش توجیهات نامناسب و وجوه بعیده را در ربط دهی و پیوند آیات و سوره ها با یکدیگر شده است. بی شک مقصود نفی مطلق، نظم خطی قرآن نیست، بلکه توجه به ساختار متن و نظم قرآنی است که به جهت شبکه ای و فراخطی بودن هم مبانی تفسیر موضوعی، وحدت موضوعی و بنائی قرآن را تحکیم می بخشد و هم نگرش نوینی در فهم و تفسیر قرآن القا می کند که رهیافت حاصل از آن اثبات توقیفی بودن ترتیب موجود، انسجام درونی متن به مثابه وجه معقول و جامع اعجاز قرآن، هم پوشانی نشانه ها و دلالت های آیات با یکدیگر، کشف نظریه قرآنی در موضوعی خاص، عینیت بخشی به منطق شهادت و تنطیق آیات و کاربرد مطالعات معناشناختی و زبان شناختی متن در شناسایی ظرفیت های متن قرآنی و از همه مهم تر زمینه ظهور تفاسیری جدید از قرآن با توجه به موقعیت و شرایط جهان معاصر خواهد بود.

Understanding of the Quran through its Network or Supralinear Order

Based on the existing evidences, the information we have got about the historical understanding of Quran is nothing but several variations of divine word. Actually, they have manifested based on the common regulations in linear and longitudinal order and convention dominated human texts. Mere concentration on this issue draws attention of the Quran audiences away from the reality of the text and its supralinear and spiral order, on one hand, and leads to improper explanations and unlikely features in connecting and relating verses and surahs, on the other. Definitely, it does not mean the absolute negation of Quran linear order. Yet, paying attention to Quranic order and text structure is its reticulated, supralinear structure. It is the same feature that can both strengthen the subjective and structural interpretation and unification of Quran and suggest a new attitude toward its understanding and interpretation. Thus, regarding the status and conditions of the contemporary world, the following will be the resulting approach: demonstrating the existing order, the intrinsic coherence of the text as the logical and comprehensive feature of Quranamp;rsquo;s miracle, the overlapping signs and implications of the verses, discovering Quranic theory regarding a special subject, objectifying the logic behind the witness and speech of the verses, and applying semiotic and linguistic studies of the text to identify the capacities of Quranic text and, above all, a background for a new interpretation of Quran to emerge.