تحلیل دستوری بلاغی جمله‌وارۀ قرآنی «ما لکم» و همسان‌های آن و بازتاب آن در ترجمه‌های قرآن

در مقالۀ پیش رو، نگارندگان انواع کاربست‌های الگوی «ما (ی پرسشی) + لام (حرف جر) + ضمیر یا اسم اشاره» را از قرآن کریم استخراج کرده و پس از طبقه‌بندی، تحلیل نحوی و بلاغی کرده و آنگاه گردانیده‌های فارسی این نمونه‌ها را از دو منظر بررسی کرده‌اند. یکی مطابقت مفهومی با نحو جمله و دیگر میزان بهره‌مندی از نکات بلاغیِ متنِ مبدا. ازجملۀ نتایج این پژوهشِ مبتنی بر گزارش و تحلیل، آن است که مترجمان بیشتر با شمّ زبانی یا با ملاحظۀ قدر مشترکِ ترجمه‌های دیگر، پیام متن را به‌درستی دریافته و در متن مقصد گنجانیده‌اند؛ هرچند ممکن است استدلال یا تحلیل درستی در دفاع از ترجمۀ خود نداشته باشند. دیگر آنکه برخورداری از دانش زبانی کافی به زبان‌های هر دو سوی ترجمه، راه را بر نقدهای بی‌پایه و بی‌مایه می‌بندد و به مترجم کمک می‌کند در ترجمۀ خود از اختیارات بیشتری بهره‌مند باشد.

rhetorical grammatical analysis of the quranic sentence ma lakom and its equivalents, and its reflection in the translations of the quran

in the following article, the authors have extracted, classified, and analyzed syntactically and rhetorically the types of usages of the pattern ma (interrogative) + lam (preposition) + pronoun or demonstrative pronouns) in the holy quran, and then examined the persian translations of these examples from two perspectives; one is the conceptual correspondence with the syntax of the sentence and the other is the degree of benefit from the rhetorical points of the source text. the results of this research based on report and analysis show that the translators often understood the message of the text correctly and included it in the target text, although they may not have a correct argument or analysis in defense of their translation. also, sufficient linguistic knowledge in the languages of both sides of the translation closes the way to baseless criticisms and on the other hand, it helps the translator to have more authority in his translation.