مطالعه کاربست نظریه پیش‌فرض‌های جورج یول (2000) در تعیین پیش‌فرض‌های نخستین سوره‌های نازل‌شده قرآن کریم

نظریات حوزه کاربردشناسی زبان که به مطالعه معنا در بافت می‌پردازند، الگوهای جدیدی برای فهم معنا ارائه کرده‌اند. یکی از این نظریات، نظریه پیش‌فرض‌های جورج یول (2000) است که با بررسی الگوهای زبانی، چند نوع پیش‌فرض را براساس قرائن کلام مطرح می‌کند. مقاله حاضر درصدد آن است که با روش توصیفی‌تحلیلی کاربست این نظریه را در تشخیص پیش‌فرض‌های در نظر گرفته شده در آیات قرآن کریم بررسی کند. بدین منظور، نخستین سوره‌های نازل‌شده مبنای بررسی قرار گرفته‌اند تا نخستین پیش‌فرض‌ها براساس در نظر گرفتن مخاطب عصر نزول بررسی شوند. این پژوهش، انواع پیش‌فرض‌های مطرح‌شده در نظریه یول را در پنج سوره نخست نازل‌شده طبق قول مشهور مطالعه می‌کند تا کاربست این نظریه را در تشخیص پیش‌فرض مخاطبان عصر نزول براساس آیات قرآن بررسی کند. این بررسی نشان می‌دهد واژگان معرفه در زبان عربی بر پیش‌فرض وجودی، افعال دال بر دانستن بر پیش‌فرض واقعیت‌پذیر، اسلوب استفهام انکاری و حرف شرطیه امتناعیه بر پیش‌فرض واقعیت‌ناپذیر، ساختار تفضیلی در مفردات و کاربرد جمله در جایگاه صله، صفت و مضاف‌الیه و نیز افعال تغییر حالت بر پیش‌فرض واژگانی و طرح یک سوال در ضمن سوال دیگر بر پیش‌فرض ساختاری دلالت می‌کنند. همچنین، از این پژوهش روشن می‌شود واژگانی همچون ربّ، قلم و پدیده‌های آفاقی و اخروی و غیره از پیش‌فرض‌های وجودی عصر نزول، عدم علم پیشین انسان و وجود گمراهان و هدایت‌یافتگان از پیش‌فرض‌های واقعیت‌پذیر، مداهنه پیامبر، تساوی مسلمانان و مجرمان از پیش‌فرض‌های واقعیت‌ناپذیر و عدم یقین پیشین اهل کتاب از پیش‌فرض‌های واژگانی هستند.

studying the effectiveness of george yule’s (2000) presupposition theory in determining the predictions of the first revealed chapters of the holy quran

there are new theories in pragmatics, which deal with the study of the meaning in the context. one of these theories is george yule’s theory of presuppositions (2000), which proposes several types of presuppositions-based linguistic patterns. this article aims to investigate this theory’s efficiency in identifying the presuppositions in the verses of the holy qur’an with a descriptive-analytical method. for this purpose, the first revealed surahs have been used as the basis of investigation. this research has studied the types of preconceptions raised in yule’s theory in the first five surahs revealed to examine the application of this theory in diagnosing the prejudices of the audience of the age of revelation based on the verses of the qur’an. this study shows that definite nouns in arabic indicate presupposition of existence and verbs with the meaning of knowing indicate factive presupposition; rhetorical questions and unreal conditionals show the non-factive presupposition; superlative structure, and the use of sentences in the position of conjunction, adjective, and adverb, as well as modifying verbs are the signs of structural presupposition. this research also shows that words such as rabb, qalam, and cosmic and otherworldly phenomena, etc., are presuppositions of the existence of the age of revelation, the lack of previous knowledge of man, and the existence of the misguided and guided people are factive presuppositions, and finally, the prophet’s appeasement and the equality of muslims and criminals are non-factive presuppositions.