تاثیر بافت زبانی در گزینش باهم‌آیی واژگان قرآن کریم «مطالعۀ موردی سوره ابراهیم(ع)»

«بافت زبانی» متنی است که از پیوند بین واژگان به وجود می‌آید و کلمه‌ها ازطریق کاربرد در این بافت، معنا پیدا می‌کنند. «باهم‌آیی» همنشینی هدفمند واژگان در بافت زبانی متن است که در شکل‌دهی نظام واژگانی و نحوی زبان و القای مفاهیم مدنظر متکلّم، تاثیر بسزایی دارد. در پژوهش حاضر، تلاش شده است با روش توصیفی‌تحلیلی، تاثیر بافت زبانی آیات سوره ابراهیم(ع) در چینش و گزینش باهم‌آیی واژگان بررسی و تحلیل شود. تحلیل باهم‌آیی واژگان در سطح ساختار‌های اسمی و فعلی و بررسی میزان تطابق این همنشینی‌ها با موضوع و مفهوم سیاق آیات نشان می‌دهد کاربرد این شگرد زبانی در سوره کاملاً هدفمند و آگاهانه است. همچنین، اقتضای بافت زبانی و دلالت‌هایی که بافت متن در پی انتقال آن به مخاطب است، سبب چینش و گزینش این واژگان در زنجیرۀ کلام شده است. کاربست این همایش‌ها در حوزه‌های معنایی متفاوت، افزون بر خلق معنایی جدید و فراتر از معنای معجمی برای واژگان، سبب ارائۀ اصطلاحاتی متداول در متون نیز شده است. برجستگی این هم‌آیی‌ها در بافت زبانی سوره ابراهیم(ع) با ایجاد هوشیاری در مخاطب، سبب شده است خواننده با تحلیل این پدیدۀ متنی به درک بهتری از پیام و محتوای متن برسد.

The effect of linguistic context in the Selection of lexical Collocation in the Holy Quran The case study of Surah Ibrahim

The linguistic context is a text that emerges from the bond between words and lexical relations, and words find meaning through application in this context. Collocation, is a purposeful companionship of vocabulary in the linguistic context of the text, which has a significant impact on the formation of the lexical and syntactic system of the language and the induction of the concepts desired by the speaker. In the present study, it has been tried to analyze and study the effect of the linguistic texture of the Surah Ibrahim in the formation and selection of words collocation with the descriptiveanalytical method. The analysis of the collocation of the words at the level of nominal and verbal structures and the analysis of the degree of conformity of these associations with the subjects and concepts of the contexts of verses shows that the use of this linguistic technique in surah is quite purposeful and conscious. On the other hand, the necessity of the linguistic context and the implications that the context of the text seeks to convey to the audience has led to the arrangement and selection of these words in the syntax. In addition to presenting new meaning and beyond the meaning of words, the use of these collocations in different semantic domains has created common terminology in the texts. The salience of these collocations in the linguistic context by creating awareness in the audience makes the audience better understand the message and content of the text by analyzing this text phenomenon.