روش‌شناسیِ برخی اسلوب‌های نفی در ترجمۀ قرآنِ حسین استادولی

برگردانِ قرآن به زبان فارسی که در دو دهۀ اخیر رونق بسیاری پیدا کرده، هم ازنظر کمّی و هم ازنظر کیفی توجه‌برانگیز بوده و جایگاه ترجمۀ قرآن را به چنان سطحی ارتقا داده که خود به‌تنهایی به‌‌صورت دانش مستقلی در نظر گرفته شده است و شاخه‌های چندی را شامل می‌شود. یکی از این شاخه‌ها بررسیِ نحوۀ کاربردِ شیوه‌های مختلف نفی یا نهی در قرآن است که در برگردان آیات به‌ویژه در زمینۀ یکسان‌سازیِ ترجمه بسیار تاثیرگذار خواهد بود. در ترجمۀ قرآنی که آقای حسین استادولی عرضه کرده‌اند، علاوه بر کمبودهایی که در برخی زمینه‌ها مشاهده می‌شود، در برگردانِ اسلوب‌های مختلفِ نفی هم ناهماهنگی‌هایی به چشم می‌خورد که به‌طور جدی نیازمند بازنگری و اصلاح است. در پژوهش حاضر که به شیوۀ توصیفی‌تحلیلی انجام شده است، کاستی‌های پدید‌آمده در برخی اسلوب‌های نفی در این ترجمه بررسی می‌شود.