بررسی سبک‌شناسی نحوی در سوره «الانسان»

نظریۀ سبک‌شناسی در جستجوی بررسی زیبایی‌های منحصر به فرد چینش کلام در آثار برجسته و هنری است. این نظریه نگرشی است، در باب رابطه مشخصه‌های برجسته سبک و نقش و ارزش آنها در زبان متن با پیوستار معنایی و انتقال محتوای مرتبط با آن مشخص ه‌ها. یکی از این ویژگی‌ها، برجستگی‌های نحوی در زبان است که در قالب چیدمان کلمات در جمله‌ها، طول جمله‌ها و نوع آنها، کیفیت وجه و زمان بیانگر نوع اندیشه گوینده آن متن است. به‌عبارت‌دیگر از رهگذر ساختار عناصر نحوی نشان‌دار، نوع سبک و میزان ارزش‌گذاری این ویژگی‌ها در تعیین سبک نمایان و از آن با نام فراهنجاری نحوی یاد می‌شود. گاهی این برجستگی‌ها در قالب تکرار جملات ناهمپایه یا همپایه اتفاق می‌افتد و توازن نحوی را ایجاد می‌کند. در این پژوهش کوشش شده است، با بررسی سبک‌شناسی نحوی که شامل فراهنجاری‌ نحوی، تشخّص نحوی و توازن نحوی است، زیبایی‌شناسی سوره انسان توصیف و تحلیل شود. با بررسی سبک‌شناسانه این سوره دریافتیم که تقدیم و تاخیر، حذف برخی از اجزای جمله و توازن نحوی برخی آیات منجر به زیبایی‌های موسیقایی می‌شود و از‌سوی‌دیگر، تاکید، بررسی جمله‌های فعلیه و اسمیه، بررسی فعل‌های ماضی، مضارع و امر و دلالت فعل‌های ماضی به‌کاررفته در این سوره، منجر به افزودن بار معنایی و دلالی شده ‌است.

Syntactic Stylistics in Ensan’s chapter of Holy Quran

The stylistics approach researches the unique beauties of discourse in artistic work which show the out standing features of style, their role and their in a text in accordance with the semantic continuum of the related meaning. This linguistic emphasis in the text’s language implies the relation between formal features of a text and its content. One of these features in the syntactic foregrounding in a language which shows the writer’s point of view in the form of Vocabulary orders, Length of the sentences and their kinds, and also their tense, in other words, from the syntactic point of view of a text, the style and the potential of its values will be appeared and this approach is called syntactic deviation. Some times, these fore groundings are shown in non parallel repeated sentences. This reseaechthier to show the aesthetic features of Ensan’s chapter of Quran which are related to the syntactic factors of omittion, deviation and priority. By stylistic analysis of this chapter, it is implied that these syntactic eharactristics cause in musical beauties and the difference in the variety of verbs as future, past, imperative cause extra meaning in this chapter.