درآمدی بر تشکیل داروخانه و داروفروشی در سرزمین‌های اسلامی

داروخانه به عنوان محلی برای فروش، ساخت و تجویز دارو در سرزمین‌های اسلامی به گونه‌های مختلف برقرار بود. مقالۀ حاضر با استناد به منابع و مآخذ تاریخی، سیر تاریخی داروفروشی در سرزمین‌های اسلامی را از لحاظ نام و عنوان، محل و شیوه‌های فروش، ساختار و چگونگی نظارت بر داروفروشی بررسی کرده است. «خزانه الشراب یا خزانه الادویه» در متون دورۀ اسلامی کهن‌ترین واژه‌ای است که برای داروخانه به‌کار رفته است. علاوه بر فروش سیّار، بیمارستان‌ها، عطاری‌ها و قصر خلفا و سلاطین از جمله محل‌هایی بود که تجویز و فروش دارو در آن انجام می‌شد. داروخانه‌ها معمولاً دارای تشکیلات مخصوص به خود بودند و داروساز که «مهتار» یا «شرابدار» نامیده می‌شد، جایگاه پایین‌تری نسبت به پزشک داشت. برخی از داروخانه‌های جهان اسلام نیز به سبب نگهداری اسناد پزشکی و نیز داشتن ظروف گران‌قیمت از نظر علمی و هنری اهمیت داشتند.