تجارب دانشجویان پرستاری و مربیان بالینی در مورد واحد کارآموزی فارماکولوژی بالینی :یک مطالعه کیفی

مقدمه: یکی از رسالت های دانشکده های پرستاری، توانمندسازی دانشجویان جهت پذیرش نقش های خطیر حرفه پرستاری است و آموزش بالینی مبنای برنامه آموزشی را تشکیل می دهد. در این میان، دانش داروشناسی قسمت مهمی از عملکرد بالینی پرستار را تشکیل می دهد و یاددهی یادگیری فارماکولوژی برای دانشجویان پرستاری مسئله بسیار مهمی است. مطالعه حاضر با هدف تبیین تجارب دانشجویان پرستاری و مربیان بالینی در مورد واحد کارآموزی فارماکولوژی بالینی انجام گرفته است.روش ها: تحقیق کیفی حاضر با رویکرد تجزیه و تحلیل محتوایی قراردادی بر روی دانشجویان پرستاری و مربیان بالینی آنان در دانشگاه علوم پزشکی گیلان انجام شد .روش انتخاب نمونه گیری هدفمند و روش جمع آوری اطلاعات مصاحبه های نیمه ساختارمند بوده که تا رسیدن به اشباع اطلاعاتی ادامه داشت. جهت انجام فرایند تحلیل داده ها از مراحل پیشنهادی گرانهیم و لاندمن (graneheim and lundman) بهره گرفته شد.درستی، صحت و استحکام تحقیق براساس معیارهای guba & lincoln صورت گرفت.یافته ها: نتایج به صورت سه طبقه اصلی و هشت زیر طبقه شامل: یادگیری در بالین (یادگیری موثر، کوتاهی زمان یادگیری، به یاد سپاری کوتاه مدت) ، چالش های ارائه واحد (عدم تناسب حجم موضوعات با میزان واحد، آموزش موضوعات زیاد در زمان کوتاه)، زمان ارائه واحد (تکرار ارائه واحد، ارائه واحد در ترم های بالاتر و ارائه واحد با دروس مرتبط) تعیین گردیدند.نتیجه گیری: یافته ها نشان داد که تجارب عینی شرکت کنندگان بیانگر برخی تجارب مطلوب و تجارب نامطلوب در مورد واحد کارآموزی فارماکولوژی بالینی است. هم چنین تجارب بسیاری از شرکت کنندگان نامناسب بودن حجم موضوعات آموزشی و یادگیری در این دوره و میزان واحد اختصاص یافته را نشان داد. از طرفی تجارب بسیاری از آنان لزوم تکرار ارائه واحد، ارائه واحد در ترم های بالاتر و همزمانی واحد با دروس مرتبط را بیان می کردند.