رابطه ابعاد رویکردهای مطالعه با عملکرد تحصیلی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی بیرجند

مقدمه: سنجش میزان پیشرفت تحصیلی و عوامل موثر بر آن از جمله مسائل عمده ای هستند که توجه محققان را به خود جلب کرده اند. هدف این مطالعه بررسی رابطه رویکردهای مطالعه با عمکرد تحصیلی در دانشجویان بود.روش ها: این مطالعه توصیفی تحلیلی بر روی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی بیرجند به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبتی با حجم نمونه 291 نفر در سال تحصیلی 93-94 صورت گرفت. ابزارهای مورد استفاده برای سنجش رویکرد های مطالعه پرسشنامه مارتون و سلجو (1976) بود. هم چنین معدل کل دانشجویان به عنوان شاخص عملکرد تحصیلی لحاظ شد. تجزیه و تحلیل داده ها بوسیله نرم افزار آماری spss و با استفاده از آزمون های همبستگی پیرسون، آزمون t برای گروه های مستقل و آنالیز واریانس در سطح معنی داری (p<0/05) انجام شد.یافته ها: نتایج نشان داد که ارتباط معنی داری بین رویکرد سطحی و عملکرد تحصیلی وجود دارد و رویکرد سطحی می تواند 6 درصد متغیر عملکرد تحصیلی را تبیین کند. ترس از شکست، نداشتن هدف، حفظ کردن مطالب بی معنی و نامربوط، قوی ترین پیش بینی کننده منفی عملکرد تحصیلی بودند (p<0/001, r= -0/24). بر اساس یافته های پژوهش تفاوت معنی داری در میانگین نمره رویکردهای مطالعه دانشجویان بر حسب سال ورود به تحصیل مشاهده شد (005/0=p). همچنین بین مقایسه رویکردهای مطالعه و جنسیت تفاوت معنی داری وجود نداشت (p>0/05). نتیجه گیری: این مطالعه نشان دهنده رویکرد سطحی به عنوان پیش بینی کننده نتایج یادگیری دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی بیرجند بود. لذا کسب نمره بالا در رویکرد سطحی، نیاز به مداخله آموزشی تربیتی دانشجویان و کارگاه های توانمند سازی برای اساتید در جهت استفاده بهتر از رویکردهای مطالعه به منظور بهبود عملکرد تحصیلی دانشجویان را محرز می سازد.