بررسی کیفیت آموزش های ارائه شده در مرکز مهارت های بالینی از دیدگاه کارآموزان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی گیلان

مقدمه: آموزش بالینی از مقاطع حساس آموزش پزشکی است که در شکل دهی توانمندی های حرفه ای فراگیران نقش عمده ای دارد. با توجه به اهمیت این امر، آموزش عملی پزشکی طی دو دهه اخیر دستخوش تحولات چشمگیر شده و به سمت گسترش مراکز آموزش مهارت های بالینی رفته است. لذا، مطالعه حاضر با هدف تعیین کیفیت آموزش های ارائه شده در مرکز مهارت های بالینی از دیدگاه کارآموزان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی گیلان انجام شد.روش ها: این مطالعه توصیفی مقطعی در مرکز مهارت های بالینی دانشگاه علوم پزشکی گیلان و بر روی کلیه کارآموزان رشته پزشکی که در سال تحصیلی 94-1393 برای گذراندن دوره آموزشی به مرکز مهارت های بالینی معرفی شده بودند، انجام شد. نمونه گیری به شیوه سرشماری و شامل 50 نفر بود. گردآوری از طریق پرسشنامه محقق ساخته شامل 20 سوال برای 8 گروه آموزشی (داخلی، کودکان، ارولوژی، زنان، ارتوپدی، بیهوشی، ent و جراحی عمومی) انجام گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss و آزمون های آماری توصیفی و استنباطی (آزمون کولموگروف اسمیرنوف، آزمون من ویتنی یو و اسپیرمن) صورت گرفت.یافته ها: اکثریت دانشجویان کیفیت آموزش گروه داخلی(8/90 درصد)، کودکان(68/2 درصد)، ارولوژی(100 درصد)، جراحی (68/2 درصد)، ent (90/9 درصد)، ارتوپدی(77/3 درصد) و بیهوشی(86/4 درصد) را خوب و گروه زنان(54/5 درصد) را ضعیف می دانستند؛ هم چنین 68/2 درصد از دانشجویان کیفیت کلی آموزش کلیه گروه ها را در سطح خوب ارزیابی نمودند. بین متغیر های سن (p=0/52)، جنس (p=0/55) و نمره آزمون osce (p=0/19) با کیفیت آموزش های ارائه شده ارتباط آماری معنی داری مشاهده نشد.نتیجه گیری: از آنجایی که دانشجویان از کیفیت آموزش در برخی از گروه ها رضایت چندانی نداشتند، پیشنهاد می گردد که بررسی های بیشتر جهت رفع مشکلات و ارتقاء کیفیت آموزش های ارائه شده در این مراکز به عنوان اولین مکان تبدیل آموخته های تئوری به عملی دانشجویان صورت گیرد.