بررسی نقش خودکارآمدی تحصیلی و مهارت های ارتباطی بین فردی بر دیدگاه دانشجویان در ارزشیابی مبتنی بر آموزش تلفیقی

مقدمه: با توجه به اهمیت استفاده از فناوری های جدید از جمله آموزش تلفیقی در آموزش پزشکی و ضرورت ارزشیابی از یادگیری دانشجویان، این پژوهش، با هدف بررسی نقش خودکارآمدی تحصیلی و مهارت های ارتباطی بین فردی دانشجویان در ارزشیابی مبتنی بر آموزش تلفیقی انجام شد. روش ها: مطالعه حاضر یک پژوهش توصیفی- مقطعی و جامعه مورد پژوهش کلیه دانشجویان مقطع کارشناسی دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی مشهد بودند که 260 نفر به روش نمونه گیری طبقه ای نسبتی انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های خودکارآمدی تحصیلی، استاندارد مهارت های ارتباطی بین فردی و دیدگاه دانشجویان به ارزشیابی آموزش تلفیقی و جهت تحلیل داده ها از آزمون های آماریtest -t، anova و آزمون رگرسیون چندگانه سلسله مراتبی استفاده شد. یافته ها: دانشجویان دیدگاه موافق و کاملاً موافقی با ارزشیابی مبتنی بر آموزش تلفیقی داشتند (90 درصد) و نتایج آزمون t تک نمونه ای معنی دار بود (14/51 t= و 01/0 p=). بین مهارت های ارتباطی بین فردی دانشجویان با توجه به رشته تحصیلی آنان تفاوت معنی داری مشاهده شد. متغیرهای مهارت های ارتباطی و خودکارآمدی متغیرهایی بودند که دیدگاه دانشجویان نسبت به ارزشیابی مبتنی بر آموزش تلفیقی را پیش بینی می‌کردند (01/0p=). نتیجه گیری: یافته های این پژوهش نشان داد که مهارت های ارتباطی بین فردی و خودکارآمدی دانشجویان در ارزشیابی مبتنی بر آموزش تلفیقی نقش دارد. بنابراین پیشنهاد می گردد استفاده از ارزشیابی مبتنی بر رویکرد آموزش تلفیقی در نظام آموزشی مورد توجه قرار گیرد.