عوامل تسهیل کننده و بازدارنده به کارگیری مراقبت مبتنی بر شواهد از دیدگاه پرستاران مراکزآموزشی درمانی گیلان

مقدمه: بکارگیری مراقبت مبتنی برشواهد جهت ارتقا مهارت های پرستاری نیازی اساسی بوده و پرستاران باید ضمن کسب آگاهی ازآخرین شواهد پژوهشی، دانش تولید شده را دربالین به کار بندند. در این بین شناسایی عوامل بازدارنده وتسهیل کننده می تواند یکی از گام های اساسی در بکارگیری مراقبت مبتنی بر شواهد باشد. این مطالعه با هدف تعیین عوامل تسهیل کننده و بازدارنده بکارگیری مراقبت مبتنی بر شواهد از دیدگاه پرستاران شاغل درمراکز آموزشی درمانی شهر رشت انجام شد.روش ها: دراین مطالعه توصیفی-مقطعی 247نفر از پرستاران مراکز آموزشی درمانی شهر رشت در سال 1392به روش نمونه گیری تصادفی نسبتی انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، مقیاس موانع فانک و پرسشنامه عوامل تسهیل کننده بکارگیری مراقبت مبتنی برشواهد بود که به روش خودایفا تکمیل می گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار spss و آزمون های t مستقل و anova تجزیه تحلیل شد.یافته ها: مهمترین عوامل بازدارنده از دیدگاه پرستاران، به ترتیب نداشتن وقت کافی برای مطالعه تحقیقات انجام شده (9/0±22/3)، نبودن تسهیلات کافی به منظور بکارگیری یافته های تحقیق (9/0±11/3) و نداشتن وقت کافی برای کاربرد عملی ایده های جدید در پرستاری (1±05/3) و مهم ترین عامل تسهیل کننده، همکاری متقابل مراکز دانشگاهی با بیمارستان ها (8/0±25/3) بود. همچنین ارتباط معناداری بین سمت پرستاران و نمره عوامل تسهیل کننده مشاهده شد (002/0p=).نتیجه گیری: اجرای مراقبت مبتنی بر شواهد زمانی موفقیت آمیز خواهد بود که پرستاران در محیطی که حامی و ارزش گذار مراقبت مبتنی برشواهد باشد، فعالیت کنند. سازمان ها با اختصاص وقت مناسب، ارایه تسهیلات لازم و ضروری و توانمند نمودن پرستاران در امر تحقیق نقش موثری در رفع عوامل بازدارنده خواهند داشت.