ارزیابی فرآیند آموزش مداوم پرسنل آزمایشگاهی شاغل در مراکز درمانی دانشگاه علوم پزشکی بوشهر

مقدمه: آموزش مداوم از روش های بهسازی نیروی انسانی و مهم ترین نوع آموزش تجربی است، چرا که کارکنان در حین انجام کار، تجربیات و دانش کافی را کسب نموده و به تدریج افرادی خودساخته بار می آیند. البته آموزش هایی می توانند موجب افزایش کارآیی شوند که هدف دار باشند. این پژوهش با هدف ارزیابی فرآیند آموزش مداوم پرسنل آزمایشگاهی شاغل در مراکز درمانی دانشگاه علوم پزشکی بوشهر انجام گرفت.روش ها: در این مطالعه توصیفی- مقطعی، جامعه آماری را کلیه پرسنل شاغل در آزمایشگاه های تشخیص طبی تحت نظارت دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، که طی 6 دوره متوالی در دوره های آموزشی شرکت داشتند، تشکیل می داد (162 نفر). ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه ای محقق ساخته شامل مشخصات دموگرافیک و اطلاعات مربوط به ارزیابی فرایند آموزش مداوم در قالب پیش آزمون و پس آزمون بود. داده های بدست آمده با استفاده از نرم افزار آماری spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: میانگین سنی افراد مورد مطالعه، 88/6 ±61/33 سال بود. 2/43 درصد از پرسنل مرد و 8/56 درصد از آن ها زن بودند. 6/0 درصد از پرسنل کارشناس ارشد، 4/36 درصد کارشناس، 3/59 درصد کاردان و 7/3 درصد مدرک دیپلم داشتند. بین نتایج پیش آزمون و پس آزمون، اختلاف معنی دار مشاهده شد (05/0 p < ). بین نتایج حاصل از نظرات پرسنل، کاربردی بودن مطالب ارایه شده، نحوه ارایه مطالب و بررسی فضای برگزاری برنامه، اختلاف معنی داری دیده شد (05/0 p < ).نتیجه گیری: آموزش مداوم پرسنل آزمایشگاهی، می تواند در ارتقا سطح آگاهی و یادگیری های آن ها، موثر باشد. به منظور افزایش کیفیت برنامه های آموزش مداوم باید مباحث کاربردی بیشتری انتخاب گردند و تنظیم مناسب زمان های اختصاص داده شده برای هر مبحث مورد توجه قرار گیرد.