مقایسه دو روش آموزشی چهره به چهره و پمفلت در افزایش آگاهی و عملکرد از عوامل خطر ایجاد کننده بیماریهای قلبی و عروقی در دختران دبیرستانی

مقدمه: در حال حاضر بیماری های قلبی و عروقی شایع ترین علت مرگ و میر در کشور ما محسوب می شوند و بایستی در جهت آگاه سازی افراد با ریسک فاکتورهای ایجاد کننده این بیماری ها تلاش نمود. هدف از این تحقیق مقایسه دو روش آموزش چهره به چهره و پمفلت در افزایش آگاهی از عوامل خطر ایجاد کننده بیماری های قلبی و عروقی در دختران دبیرستانی شهر کاشان بود.روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی 150 نفر از دانش آموزان دختر دبیرستانی با روش نمونه گیری چند مرحله ای تصادفی در سال 1390 مورد مطالعه قرار گرفتند، نمونه ها در دو گروه با شیوه های آموزشی چهره به چهره و پمفلت قرار گرفتند و میزان آگاهی و عملکرد آن ها قبل و بعد از مداخله و یک ماه بعد از طریق پرسشنامه سنجیده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار spss و آزمون های تی و آنالیز کوواریانس مورد مقایسه قرار گرفت.یافته ها: درهر دو گروه بین نمره آگاهی پیش آزمون و پس آزمون اختلاف معنا داری وجود داشت (05/0p < ) . اما شدت این اختلاف در گروه اول بیشتر ( 17/3±2/2 به 74/1) بود. طبق مطالعات آماری بین نمره پیش آزمون و یک ماه بعد در بخش آگاهی و عملکرد هر گروه تنها در گروه اول، اختلاف معنا دار بود (آگاهی 05/0p < و عملکرد 05/0p < ) ولی در نمرات آگاهی و عملکرد پس آزمون و یک ماه بعد تفاوت آماری معنا داری مشاهده نشد.نتیجه گیری: در این مطالعه مشخص گردید روش آموزش چهره به چهره، در مقایسه با روش پمفلت تاثیرگذارتر بوده است.