تفسیر روابط ساختاری بین کارکردهای ارشادگری (منتورینگ) و تعهد سازمانی براساس اثرات میانجی عدالت سازمانی

مقدمه: از آن جا که رسیدن به اهداف سازمان نیازمند عزم جدی و تعهد کارکنان نسبت به سازمان است، از این رو پژوهش های مرتبط با تعهد سازمانی و زیر مولفه های آن توجه جهانی را به خود جلب کرده است. یافتن عوامل پیشایند و واسطه ای موثر در تعهد کارکنان به ویژه در مراکز درمانی ضروری است. از این رو هدف پژوهش حاضر تعیین نقش میانجی عدالت سازمانی در رابطه بین کارکردهای ارشادگری (منتورینگ) و تعهد سازمانی کارکنان بیمارستانی بود.روش ها: پژوهش حاضر از نوع همبستگی مبتنی بر مدل سازی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه پرسنل رسمی، پیمانی و قراردادی بیمارستان پورسینای رشت تشکیل می دادند. 403 نفر از کارکنان به شیوه ی نمونه گیری سهمیه ای انتخاب شدند. نمونه های انتخاب شده به پرسشنامه های کارکردهای ارشادگری، عدالت سازمانی و تعهد سازمانی پاسخ دادند. تحلیل داده ها از طریق ضریب همبستگی پیرسون و مدل معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزارهای spss، amos و جهت تحلیل روابط میانجی نیز از روش bootstrap پریچر و هایز (2008) استفاده شد.یافته ها: شاخص های برازندگی نشان دادند که الگوی پیشنهادی حاضر از برازش مطلوبی با داده ها برخوردار است و کارکردهای ارشادگری و زیر مقیاس های آن بر تعهد سازمانی اثر مثبت و مستقیم دارد. نتایج نشان داد که بین کارکردهای ارشادگری با تعهد سازمانی(p<0/01 ,r=0.276)p<0/01 و بین ارشادگری با عدالت سازمانی رابطه مثبت و معنی دار وجود دارد (p<0/01 ,r=0.711)و همچنین بین عدالت سازمانی و تعهد سازمانی رابطه مثبت و معنی دار مشاهده شد (p<0/01 ,r=0.305). نتایج نشان داد که عدالت سازمانی در رابطه ی بین کارکردهای ارشادگری و تعهد سازمانی نقش میانجی دارد.نتیجه گیری: طبق نتایج پژوهش، ارشادگری تاثیر معنی داری بر عدالت سازمانی و تعهد سازمانی کارکنان دارد. به علاوه، عدالت سازمانی و زیر مقیاس های آن نقش میانجی بین کارکردهای ارشادگری و تعهد سازمانی کارکنان دارند. با توجه به نتایج به دست آمده، پیشنهاد می شود جهت افزایش تعهد و بهبود عدالت سازمانی در محیط های بیمارستانی توجه ویژه به ابعاد ارشادگری گردد.

interpretation of structural relationships between mentoring functions and organizational commitment based on the mediating effects of organizational justice

introduction: since achieving the goals of the organization requires serious will and commitment of employees to the organization and research related to organizational commitment and its sub-components has attracted the global attention so ,it is necessary to find antecedents and mediators affecting the commitment of employees, especially in medical centers. therefore, the aim of this study was to determine the mediating role of organizational justice in the relationship between mentoring functions and organizational commitment in hospital staff.methods: this is a correlational study based on structural equation modeling. the statistical population of the study consisted of all staff of poursina hospital in rasht. 403 employees were selected by quota sampling method. the selected samples answered the mentoring function questionnaire, organizational justice questionnaire and organizational commitment questionnaire. data analysis was performed using pearson correlation coefficient and structural equation modeling through spss and amos. to analyze the mediating relationships, the bootstrap method with preacher and hayes’ macro (2008) program was used.results: fit indicators showed that the proposed mediation model has a good fit with the data and its functions and subscales have a positive and direct effect on organizational commitment . results show that there is positive and significant relationship between mentoring functions and organizational commitment (p<0.01,r=0.276) also ,between mentoring and organizational justice respectively (p<0.01,r=0.711).in this regards,between organizational justice and organizational commitment,there is positive and significant relationship(p<0.01,r=0.305). findings indicate that organizational justice has immediate role between mentoring function  and organizational commitment. conclusions: according to the research results, guidance has a significant effect on organizational justice and organizational commitment of employees. in addition, organizational justice and its subscales mediate the role of guidance and organizational commitment of employees. therefore, in order to increasing commitment and improving organizational justice in hospitals, special attention to mentoring dimensions is suggested.