بررسی رابطه سطح گرایش به تفکر انتقادی با سبک تدریس اعضای هیات علمی در دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز

مقدمه: گرایش به تفکر انتقادی و عوامل مرتبط بر آن به عنوان یکی از صلاحیت های حرفه ای مدرسین توجه بسیاری از پژوهشگران تعلیم و تربیت را به خود جلب کرده است. سبک های تدریس نیز از عوامل موثر در توسعه مهارت و گرایش به تفکر انتقادی می باشند که می توانند در تقویت تفکر انتقادی موثر واقع شوند. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه سطح گرایش به تفکر انتقادی و سبک تدریس در اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز انجام شده است. روش ها: روش پژوهش، توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش، اعضای هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز در سال 1399بودند که بر اساس جدول مورگان 205 نفر از آنان به روش طبقه ای متناسب انتخاب و با استفاده از پرسشنامه های گرایش به تفکر انتقادی ریکتس و سبک تدریس گراشا ریچمن مورد ارزیابی قرارگرفتند. داده های حاصل با استفاده از نرم افزار spss و آزمون های رگرسیون چندگانه و ضریب همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: میانگین نمره گرایش به تفکر انتقادی در اعضای هیات علمی بالاتر از متوسط (13/84±123/03) و سبک غالب تدریس آنان دو سبک تدریس آمرانه (27/9 درصد) و خبره (23/8 درصد) بود. بین گرایش به تفکر انتقادی و سبک تدریس اعضای هیات علمی رابطه معنی داری وجود داشت (0/05>p). بیشترین ضریب همبستگی چند متغیری در سبک تدریس آمرانه به میزان 0/692؛ و کمترین آن به سبک تدریس وکالتی به میزان 0/561 بود (0/001>p). نتایج نشان داد که بیشترین تبیین و پیش بینی کننده مثبت را سبک تدریس آمرانه به میزان 48 درصد، و کمترین آن را سبک تدریس وکالتی به میزان31 درصد دارد. نتیجه گیری: یافته های پژوهش نشان داد که بین گرایش به تفکر انتقادی و سبک تدریس اساتید رابطه وجود دارد و گرایش به تفکر انتقادی پیش بینی کننده معنی دار سبک تدریس می باشد. با برگزاری برنامه های آموزشی درباره تفکر انتقادی و سبک های تدریس می توان شرایط آموزشی مناسب را جهت رشد تفکر انتقادی در اساتید و دانشجویان فراهم کرد.

investigating the relationship between critical thinking disposition and teaching style of faculty members in ahvaz jundishapur university of medical sciences

introduction: the critical thinking disposition and related factors as one of the professional competencies of faculty members have attracted many educational researchers᾽ attention. teaching styles are also effective factors in developing skills and tendency of critical thinking that can be effective in strengthening critical thinking. the aim of this study was to investigate the relationship between the level of critical thinking disposition and teaching style in faculty members of ahvaz jundishapur university of medical sciences.methods: this is a descriptive- correlational study. the study population was all professors of ahvaz jundishapur university of medical sciences in the year 2020. based on morgan’s table, 205 people were selected by stratified proportional method and evaluated using ricketts critical thinking disposition and grasha-richmann teaching style questionnaires. data were analyzed using multiple regression tests and pearson correlation coefficient through spss. results: the mean score of critical thinking disposition in participants was higher than average (123.03± 13.84), and the preferential teaching style was formal authority (27.9%) and expert style (23.8%). there was a significant relationship between the critical thinking disposition and the faculty’s teaching style (p <0.05). the highest multivariate correlation coefficient was formal authority teaching style (0.692), and the lowest was observed in the delegator teaching style (0.561) (p <0.001). the most correlation and predictor was the formal authority teaching style (48%), and the lowest was the delegator teaching style (31%). conclusion: findings showed that there is a relationship between the critical thinking disposition and teaching style and the critical thinking disposition is a predictor variable for teaching style. by holding educational programs on critical thinking disposition and teaching styles, appropriate educational conditions can be provided for the development of critical thinking disposition in faculty members and students.