بررسی رابطه بین محیط آموزشی- پژوهشی و علاقمندی پژوهشی در دانشجویان

مقدمه:پژوهش به معنی کنکاش در راستای یافتن حقایق و محیط آموزشی پژوهشی، امکانات و عوامل آموزشی است که سبب ایجاد انگیزه علمی پژوهشی در فرد می شوند. پژوهش در دانشگاه های علوم پزشکی اهمیت ویژه ای دارد زیرا جهت شناسایی و رفع مشکلات آموزشی، پژوهشی، بهداشتی و از بین بردن مشکلات مربوط به سلامت، کاربرد دارد. لذا این مطالعه با هدف تعیین رابطه بین محیط آموزشی پژوهشی و علاقمندی پژوهشی در دانشجویان کارشناسی ارشد دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد صورت پذیرفت.روش ها: این مطالعه توصیفی تحلیلی به شیوه مقطعی بر روی 101 نفر از دانشجویان کارشناسی ارشد در سال 1394 به صورت سرشماری انجام شد. اطلاعات دموگرافیک، درک دانشجویان از محیط آموزشی پژوهشی و علاقمندی به پژوهش به وسیله پرسشنامه سه قسمتی شامل 49 سوال جمع آوری گردید. داده ها با استفاده از آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و تحلیلی (ضریب همبستگی پیرسون، t مستقل، آزمون تعقیبی توکی و آنالیز واریانس یکطرفه) از طریق نرم افزار آماری spss تجزیه و تحلیل شد.یافته ها:نتایج نشان داد که بین محیط آموزشی پژوهشی با علاقمندی به پژوهش ارتباط مثبت معنی دار وجود دارد (r=0/40 ,p ≤0/03) و همچنین بین سن با علاقمندی به پژوهش ارتباط معکوس معنی دار وجود داشت(r=0/001 ,p ≤0/38) . بین محیط آموزشی پژوهشی با دانشکده ی محل تحصیل تفاوت معنی دار آماری مشاهده شد (0/006=p).نتیجه گیری: ارتباط مثبت و معنی داری بین محیط آموزشی پژوهشی با علاقمندی پژوهشی در دانشجویان کارشناسی ارشد دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد مشاهده شد. نتایج پژوهش حاضر می تواند کانون توجه مسئولین معاونت آموزشی و همچنین تحقیقات و فناوری قرار گیرد تا با انجام مداخلات مناسب، نسبت به ارتقاء سطح خدمات آموزشی پژوهشی دانشجویان اقدام نمایند.