بررسی رابطه توانمندی روان‌شناختی با رضایت شغلی در نیروهای مختلف نظامی

مقدمه: نیروهای انسانی به عنوان کلیدی ترین عنصر در موفقیت یا عدم موفقیت یک سازمان نقش اساسی دارند و تردیدی نیست که شکوفایی هرجامعه ای در بهبود و پرورش منابع انسانی آن نهفته است. یکی از مفاهیمی که در راستای بالندگی منابع انسانی مطرح است، رضایت شغلی و توانمندی روانشناختی کارکنان است. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین توانمندی روان شناختی با رضایت شغلی در نیروهای مختلف نظامی بود. روش بررسی: به این منظور300 نفر از کارکنان نیروهای مسلح (سپاه، ارتش و نیروی انتظامی) از جامعه مورد نظر به روش نمونه گیری در دسترس، انتخاب و پرسشنامه های استاندارد رضایت شغلی (jdi) و پرسشنامه استاندارد توانمندی روان شناختی اسپریتزر در اختیار آنها قرار داده شد تا تکمیل نمایند. سپس داده های به دست آمده به کمک نرم افزارspss نسخه 16 و با استفاده از شاخص های آمار توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: یافته های پژوهش حاضر نشان داد که بین رضایت شغلی و تمامی مولفه های توانمندی روان شناختی در سطح (001/0=p) ارتباط مثبت معنی داری وجود داشت. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام نتایج نشان داد که از بین متغیرهای پیش بین،توانمندی روانشناختی کل اولین و مهمترین متغیر در پیش بینی رضایت شغلی است وتوانست 78% از واریانس متغیر ملاک را پیش بینی کند. سپس متغیرهای معنی دار بودن، تاثیر گذاری و شایستگی به ترتیب وارد معادله شده و به ترتیب 81، 82 و 83% از واریانس متغیر ملاک (رضایت شغلی) را تبیین نمودند. بحث و نتیجه گیری:نتایج مطالعه نشان داد که هر اندازه توانمندی روانشناختی (و مولفه های آن) در کارکنان نظامی بالاتر باشد به همان میزان رضایت شغلی در آنان افزایش می یابد و بالعکس.

On the relationship between psychological empowerment and job satisfaction in military forces

Background: Human resources play an important role in the success or failure of an organization, and the society rsquo;s development largely depends on improving its human resources. Job satisfaction and employees rsquo; psychological empowerment are two concepts in line with the development of human resources. In this regard, we aimed to investigate the relationship between psychological empowerment and job satisfaction in the military forces. Materials and methods: Totally, 300 armed force personnel (Sepah, Army, and Police) were selected using convenience sampling method, and the standardized questionnaires of job satisfaction (Job Descriptive Index: JDI) and psychological empowerment (Spreitzer) were used for data collection. Descriptive statistics as well as Pearson rsquo;s correlation and stepwise regression analysis were run using SPSS 16 for data analysis. Results: The results showed that job satisfaction and psychological empowerment had a significant positive relationship (p=0.001). Also stepwise regression analysis showed that total psychological empowerment was the first and most important variable for predicting job satisfaction among the predictor variables, explaining %78 of the criterion variance. The variables of Influence, Competence, and Meaningfulness were respectively entered into the equation and were observed to explain 82%, 83%, and 81% of the criterion variance, respectively. Conclusion: It was observed that higher psychological empowerment was associated with higher levels of job satisfaction among armed force personnel.