بررسی اثر تمرینات نظامی برحس عمقی مفصل مچ پا و رابطه آن با آسیب های عضلانی اسکلتی در سربازان

مقدمه: خستگی یکی از موارد شایع بعد از انجام تمرینات نظامی است که به نظر می رسد از دلایل مهم آسیب به ویژه در مفاصل اندام تحتانی باشد. در بسیاری از موارد پس از آسیب، کاهش حس عمقی در این افراد دیده می شود. هدف از این مطالعه بررسی اثر خستگی عضلانی ناشی از انجام تمرینات نظامی در دوره آموزشی بر حس عمقی مچ پای سربازان و رابطه آن با آسیب های عضلانی اسکلتی بود.روش بررسی: 50 سرباز در طول دوره آموزشی، به طور تصادفی سیستماتیک انتخاب شدند. حس عمقی مچ پای غالب در حرکت پلانتارفلکشن (در زاویه 21 درجه) به صورت فعال و غیرفعال پیش از آغاز و پس از پایان دوره آموزشی توسط دستگاه (cpm)continuous passive motion اندازه گیری شد و میانگین خطای مطلق سه آزمایش ثبت گردید. همچنین تعداد و نوع آسیب افراد در طی دوره ثبت گردید. به کمک آزمون آماری t جفتی تغییرات حاصله در حس عمقی مفاصل، پیش و پس از دوره سنجیده شد. همچنین ارتباط بین میزان دقت حس عمقی و شیوع آسیب دیدگی سنجیده شد.یافته ها: تمرینات نظامی در دوره آموزشی باعث کاهش دقت تشخیص وضعیت مچ پا در حرکت پلانتار فلکشن در دو حالت فعال و غیرفعال می شود (001/0>p) همچنین ارتباط قوی بین کاهش دقت حس عمقی مفاصل و وقوع آسیب مشاهده شد. ( p<0.001، 86/0=r)بحث و نتیجه گیری: حس عمقی مفصل مچ پا در اثر اعمال خستگی کاهش می یابد و افراد دارای دقت حس پایین تر بیشتر از دیگران در معرض آسیب دیدگی قرار دارند.

Evaluation of military exercises effect joint position senses of ankle and its relation with musculoskeletal injuries among soldiers

Background: The high incidence of lower limb overuse and acute injuries that occur in military populations suggests that fatigue may contribute to altered neuromuscular control of the ankle and knee joints. Moreover, deficits in ankle and knee joint position senses (JPSs) were seen in subjects with history of lower limb musculoskeletal injuries. The aim of this study was to evaluate if military exercises could alter the ankle JPS and to examine the possible relation of JPS to further lower limb musculoskeletal injuries in military service.Materials and methods: 50 male conscripts from a unique base with same military training were recruited. Subjects were asked to recognize predetermined position of the dominant ankle (21 degree of plantar flexion) before and after military exercises by continuous passive motion device (CPM). The average of the absolute error (AE) of three trials was recorded as scores for both conditions and results were compared. The subjects were followed for 8 weeks for any musculoskeletal injuries and the relationship between the incidence of lower limbinjury and JPS were determined by paired ttest.Results: There was significant decrease in subject's ability to recognize passive and active repositioning of their ankle joint after a session of military protocol (p<0.001). There was a strong correlation between lower JPS acuity and occurrence of injury (r= 0.86, p<0.001 ).Conclusion: The acuity of the ankle JPS is reduced subsequent to military exercises. Decreasing JPS accuracy was associated with growing incidence of lower limb musculoskeletal injuries.